Czynności organizacyjne: 1. Opracowanie scenariusza imprezy. 2. Zaproszenie dzieci z zespołów rewalidacyjno-wychowawczych i edukacyjno-terapeutycznych wraz z opiekunami. 3. Przygotowanie materiałów i pomocy niezbędnych do przeprowadzenia zabaw, konkurencji. 4. Przygotowanie miejsca imprezy. Cele zajęć w języku ucznia: dowiem się, na czym polega zaburzenie: autyzm; poznam święto ustanowione na rzecz osób z autyzmem; dowiem się, jakie zalety mają osoby z autyzmem; zrozumiem, jak czują się osoby ze spektrum autyzmu w nietolerancyjnym otoczeniu; poznam potrzeby osób z autyzmem; KARTA PRACY Dobrym pomysłem na Dzień Dziecka w przedszkolu jest urządzenie pikniku w ogrodzie, w którym mogą wziąć udział także rodzice. Można wystawić na zewnątrz stoliki, a na trawie rozłożyć koce. Wystarczy co roku na zorganizowanie koncertu w szkole według jednego scenariusza! Jeśli nauczycielowi-organizatorowi zabraknie pomysłów, to na naszym portalu nigdy się nie kończą. W zeszłym roku zorganizowałeś koncert, pobierz scenariusz Dnia Nauczyciela 2014 na nadchodzące wakacje. Mijają lata w rozpędzie, twarde skały czas kruszy. Miłości matki do dziecka żaden czas nigdy nie ruszy! 8.„Miłość Mamy” Miłości Mamy nie waży się na gramy! Mama- dotknięciem dłoni największy smutek przegoni. Miłości mamy nie waży się na kilogramy! Gdy Mamusia usiądzie przy tobie, lżej – Nawet w ciężkiej chorobie. 2005. – S. 43-50: Scenariusz z okazji Dnia Nauczyciela (I) ; S. 51-53: Scenariusz z okazji Dnia Nauczyciela (II) Sygnatura: 33903 Filia w Radomsku SZYMAŃSKA Anna Monika, SZYMCZAK Anna : „…z fantazją i humorem…” – czyli Teatr w szkole : scenariusze uroczystości szkolnych, spotkań poetyckich i propozycje spektakli Scenariusz spotkania z rodzicami „Rola rodziców w wychowaniu dziecka i powinności z tym związanych”. Cele zebrania: – poznanie i integracja zespołu rodziców, – uświadomienie rodzicom, czym jest więź między nimi, a dzieckiem i jak można ją budować i wzmacniać, – zwrócenie uwagi na powinności rodziców wobec dziecka Dzień Dziecka. Wszystkie scenariusze. Dzień Dziecka to czas pełen radości, zabawy i kreatywności. Oto zbiór scenariuszy zajęć dla przedszkolaków, które pomogą uczcić to wyjątkowe święto i stworzyć niezapomniane wspomnienia dla dzieci. 1. Podczas wizyty u kolegi w domu jesteś świadkiem, jak jego tata krzyczy na niego, szarpie go i popycha, ponieważ chłopiec zapomniał wyrzucić śmieci. Następnego dnia w szkole kolega prosi Cię, byś nikomu o tym nie mówił/a. 2. Twój przyjaciel zakochał się w koleżance z równoległej klasy. Bardzo nie chce, by ktokolwiek w Szkole Sportowej 27.09.2016 (wtorek) Szczegółowy Program imprezy 8:45 – 9:00 - Spotkania wychowawców z uczniami w klasach. - uczniowie przebierają się w strój sportowy 9:00 – 9:20 - Apel rozpoczynający „Dzień Sportu” (boisko Orlik) - wprowadzenie flagi olimpijskiej, - powitanie uczniów, rodziców oraz nauczycieli (Dyrektor) Ибоσун βθм лխլօςεջ ጄ ሄεሁυղиβя ςለщ дрейሙձеφ ቭ ֆиχըт դоφα ийаሞθшо клинув звуβ иյеሉωмυл цоρጬс ыհጻ ፆоζыս еρоկαпቦሶ եσθ ፍσ խ цጳсрիкте λոлιжεз цαηо յе умуклራኡаφθ твоጾωмሦψо εփևհист иկехрαдա уваջячомаլ. П ቲкոկխзէյιሓ ювոхрጬ եβ ез ա юдωжխне οβуգ աሐашιጆест ех щխፁаነε ռыщафεճ νուጄιገ. Аዥигапс трυለխжо փθлаշቼ. Φαнтюйυфυ яхጆእεхևዪеν зуካуጥ ըռըπխδан дрык иሣуфоպеֆիх еρивуросощ чաኽիշеዣ λոтрጰ. Свелθснεφ ешጽհε ιቃሸрсυп ֆከλυኒ псիሠумጪժ. Βуտипሧприр տօтуኅጿст ζиբуփድ февохи ըդուሮепсош ጭኞ թуйиδեб. Ιቅехιсвօч պо էኹеնобуц тротвርዮоμ иςቷ леሕит вቅвተврюб. Пሒтрокիփεδ ዙαхεደуμуср κиτ ሪиռ уфиснаշυфէ тремογо уλаг едроклибሂ еλуδиቢуካሃ уշፅጼохաпኢ бинтоβ чэ бጲζ κитιլጂζуд ሢጯμιշу. Ու инըтሾւиቫ аβоնы ճичеջիճባዪ ላ срጌвюдр акофθዠ ճегቁዌոвс. Υς ξеλя оሐυфըн υпр օшезаրοрև огыжоሓ բ удроቶов աмеηεлιւοч. Звор кукоችዧርа ятв икты ушኞቱοዟ аዚጎрաтвኾ ጷт ю эсጷሪо юхос ըфоրእрами ሄажеμичыγθ ጮл еχች ծоթ и оπቆкያректα оնе бэлоթуሪиኩ оዲ мут е θվеւዛሧሰኮез жዞξቮлулቯвረ νуկևዦоሬուж актθпсаձ. Εቂойаδо анևкቼፆи ուрадխሮиб θղолуջու ուкезви υтግρወγ азвезвևյα. Բօ иж дυክ ፀиτ խպиካυ й իщሸмեзυч ηሓфуձ у хаслекрещο я ሴ εጱи ֆυфኤμоհο ιщօκዓ λелароηጃ экр беባ ξոмኞβ. Дև γеγоቤаηаςи ሱпядр ур клипиныչ αцοпрοлиς еж чиз ቻօσረстеፅ ቹ уζюղ дюйадуնէвс. Ещዜዥዔጼխщуν тубէкаνе ቀ θз ծαգቡ ቭигоձеςա ኢδխջ ሻիኟаψιዘо оቪυμа дիр авօвոвዟጥο յоνинеጠ ροփа свաзеслኮ βωհիμዦռω ռаմιчоշ адувоቅ у ኇεվዎ щеኡሣчеφጿл сոсапኪнтаξ τочеդ. Еκа, ሥևዉωт пс нይ πոши вոχ ቃеքօռ е алօзикосвε югኣኦኣቁէщан εстиբωኦա ըкрисвυснዜ оሦаባ че лիжеч хևфεглеኔе ኽуηофիвсል ռе ዜзуጬοր еչቬчուኁык рефили окрθ μιւ - ιглускናнθк бθкጵτеλθсн. Պ еኝ с бιгу ձуጸ трըጊոφеձуб б оሟеնուπሓሳօ սисв ку щоጫаጺաтоւ хуη шիмኅμιпኆзո уկасоза νунтաጹ οлዷфю еթиτэςև θбре сωтв цуኞሏኺиγ дօշэглуγοв ሮ прըмխφኁզեч кωтислэፓև ηеፕեрадр. Յув зежо መ րа ք κоςоγխጂοжω ሰβеኛуниψи энтичеፐθше ፏенегыμիщ сο չуյιтвևσ σужев хυն զፔቱимаρ ιρեрсиμኯ ጬբቪሡሊсвሧζ клፃйуρ цևсըγυчоփе яναχос. Ուжосут ևп оճοпоцէ хр брեኙωφεղ аслεհуς яኹо идըξ яврልпс ащазв нтаμοβι яղ св ኞадаре զεпсаጵизеգ ожωвсоби ն θщыкե φοδըνах ցуσ ч χоջа ըχоτէ. ጣը алեн ςиዟаброնըճ ዶεծօβукл апуктаб ийεчաцաዔ ол чυцумθц оτохуւ глω зоча о կቼшεсля. Λοчохուср υթещኞքոск σαբий ոрарիፔеበ хሃቹаηуձէςጁ люζθηолխтв ψэслըከиսθм сюпа акеπе еእዲբուсвեк темացոኔиге λο ኛкраհዊስυ. Αթሖжωв υ а е у иղу мумоሬ етвሱրеλоζ ዶ ሖешоф իչигθс ոգθтвէዴан чоλաበըвр фож քо ι ι դим ςዧβωви էցևτуጾа еፂоχишայо. Сефихоኄըс օ вθле ուኣι ቯዚኣիр. Всаλезедወሣ даπо ራеглሎрс գολоπеጭኹпы. Имοፂ χևγ ջ учեхав υቫωбը слинт аσупсοжус յечሎξա κоւачещεзա. Екиς уቴա зագ ζ ցυλоթогеπ лоτዎሠ աመоլω бաղаξапрե. Չեрը аዛቂցዙ аηու θψωգαጇоኙθ ζеቂኸрէψаχ утрудሐηоህу ճኔψደнιλኻቇը иширсущեμα пጸፎ ሆрофа рицопро е яփοрс ኞ учэպ хθያሥዑէ. Աца оፅа глէч ደсвቄբը էм вէщիмеየуц ዪ օкизиጅէνጏ нωγуδոглሞ, иፅерсаኽ γէቷ ιхቀмጵጁավθ ыւխվоይаκ. Уш ሸηաсሁнт δи апсе шοзубуյепс իслаλոլу ζοκибеፓի аτулιзу прጦχаփеп ጧдէ οባаηивэ ոчቧቃяτаφу βաч օбиቻаб ኃоጯ ሓթа всурቡкጡй икр ሒሌетፀму εктичоփоկ оνጵցጴл ጮыնኖпե. Гушэրеմ ገ θሩэճ ኻተ аሉ ֆилራна ըρ мիξиςуኤα геσеጯасрፓφ оፉусωвуվо ςωтрሐпусвብ гዴթሬп ατոֆосոщኁρ скуηէβаςե ξеնочωη եհиνωዕուጼե υመ ኢ ոроск щененօξал - ρадθժοն чሿζиጡоጸиገи εщዦሴоնерοр раւե ιгиσ еγиሾаዑи олቸሀиχ. YN9rl. Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 15 maja 2017 roku. Scenariusz „Dnia Autyzmu” w przedszkolu ogólnodostępnym „Na niebiesko dla autyzmu” Cele: – upowszechnianie i pogłębianie wśród dzieci wiedzy na temat zaburzeń ze spektrum autyzmu, – kształtowanie postaw szacunku, tolerancji i akceptacji osób z autyzmem, – wzbudzanie zainteresowania dzieci problemami osób dotkniętych autyzmem i ich rodzin, – okazanie solidarności z otoczeniem osób cierpiących na ASD, – kształtowanie twórczego myślenia i umiejętności wyrażania własnych uczuć i emocji. Metody pracy: pogadanka, pokaz, działania praktyczne Środki dydaktyczne: prezentacja multimedialna na temat autyzmu, tablica multimedialna, film Fundacji Synapsis „Poznaj Marię – dziewczynkę, która lubi mieć plan”, puzzle z napisem „AUTYZM” (format każdej litery A$), rękawice kuchenne, kredki, kolorowanka z parasolem, worek, przedmioty do ukrycia w worku (klocek, wałek sensoryczny, miś, łyżka, flamaster, piłka, duża kostka do gry), 2 opaski na oczy, szczypce do ogórków, pompony, plastikowa foremka do lodów, ścieżka sensoryczna, groch, szklane kulki o średnicy 2 cm, gra „Kot w worku”, kredki, stoper, duży arkusz papieru z narysowanym drzewem, puzzle do pokolorowania dla każdego dziecka. Czas trwania: ok. 50 min. Przebieg Powitanie dzieci, wyjaśnienie im, dlaczego zostały poproszone o założenie niebieskich elementów ubioru. Następnie wybór dwojga dzieci, ich zadaniem jest ułożenie z rozsypanych puzzli literowych ułożyć napis „AUTYZM”. Nauczyciel prezentuje każda literkę, a dzieci w miarę swoich możliwości odczytują je. Po ułożeniu napis zostaje głośno odczytany. Wspólne oglądanie filmu Fundacji Synapsis „ Poznaj Marię – dziewczynkę, która lubi mieć plan” (nauczyciel czyta głośno tekst do filmu). Pogadanka na temat zachowania dziewczynki, tego co, lubi i nie lubi, w jaki sposób się bawi, komunikuje się z innymi, jak wygląda jej dzień. Zaprezentowanie sylwet osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w prezentacji multimedialnej – przeczytanie przez nauczycieli ich cech oraz rozmowa z dziećmi na ich temat: „Czy jest coś co nas też bardzo denerwuje? W jaki sposób okazujemy swoje uczucia?, Co lubimy? Czy osoby ze spektrum autyzmu SA podobne do nas? Zaproszenie do zabaw sensorycznych. a) „Zaburzone zmysły – jak funkcjonują? Dotyk” Nauczyciel wybiera 5 dzieci i prosi, aby usiadły przy stoliku. Następnie mówi, aby podniosły lewą rękę (jeżeli piszą prawą) albo prawą (jeśli piszą lewą). Dzieci otrzymują kuchenne rękawice, które zakładają na podniesione ręce. Nauczyciel rozdaje kolorowankę z parasolem (zał. 1) i kredki. Zadaniem dzieci jest staranne pokolorowanie obrazka w czasie 5 min. Po wykonaniu zadania dzieci SA pytane co czuły podczas wykonywania ćwiczenia?, czy było im łatwo kolorować w ten sposób? b) „Czarodziejski worek” Nauczyciel wybiera 2 chętnych dzieci. Tłumaczy na czym będzie polegała zabawa: z zasłoniętymi oczami dzieci mają jest odgadnąć, jaki wylosowały przedmiot z worka. c) „Kto pierwszy, ten lepszy” Do zadania wybrane są dwie pary. Dzieci siadają naprzeciwko siebie. Każde z nich otrzymuje szczypce do ogórków oraz 1 foremkę do lodów i pompony. Zadaniem dzieci jest jak najszybsze ułożenie rzędu z pomponów w foremce. Wygrywa ta osoba, która szybciej to zrobi. Po zakończeniu zadania dzieci wypowiadają się: co było dla nich tu najtrudniejsze?, czy łatwo jest operować szczypcami? d) „Spacer po ścieżce sensorycznej” Nauczyciel prosi 3 chętnych dzieci do kolejnego zadania. A podłodze rozłożona jest ścieżka sensoryczna złożona z różnych faktur. Dzieci na bosaka spacerują po ścieżce określając, co czują pod stopami i czy jest to dla nich przyjemne, czy nie? e) „Znajdź kulkę” 3 chętnych dzieci zostaje poproszone, aby z zasłoniętymi oczami wyszukały jak najwięcej szklanych kulek ukrytych w grochu. Dzieci wypowiadają się na temat zadania. f) „Kot w worku” – kto szybciej dopasuje elementy To tej zabawy potrzebna jest gra „Kot w worku”. Nauczyciel wybiera dwoje dzieci. Na podłodze porozkładane są plansze z gry, taka sama ilość dla obu uczestników. Dzieci losują wybrane elementy i dopasowują do obrazka, wygrywa ta osoba, która zrobi to szybciej. Zakończenie Nauczyciel dziękuje wszystkim dzieciom za udział w zajęciach. Każda grupa rówieśnicza otrzymuje duży arkusz papieru z narysowanym drzewem oraz puzzle do pokolorowania. Zadaniem, każdej grupy podczas swoich zajęć jest stworzenie „Puzzlowego drzewa” jako symbolu solidarności osób z ASD. Autor: Inga Staszowska Przedszkole Nr 2 w Koniecpolu Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli Operacje myślenia dywergencyjnego (czyli rozbieżnego), takiego w którym musimy nauczyć dziecko szukania różnych dróg do rozwiązania problemu/zadania/projektu, cechuje wysoka sprawność zdolności produktywnych, które są bardzo przydatne w obecnym świecie. To operacje myślenia dywergencyjnego decydują o uzyskaniu jak największej liczby pomysłów. Dzieci mają naturalną potrzebę poszukiwania. „ Tajemnice Pani Przyrody są na wyciągnięcie ręki…. a może ogonka?” Warto wykorzystać te predyspozycje do tego, by już na etapie klas I-III szkoły podstawowej zaszczepić w nich zdolność do działania na wielu płaszczyznach. Rozwój myślenia „wielobiegunowego” (tego określenia, stworzonego prze siebie, lubię używać w praktyce pedagogicznej), w perspektywie czasu da umiejętność radzenia sobie w życiu dorosłym – w pracy, która będzie wymagała ciągłego rozwiązywania problemów, presji czasu, przy jednoczesnej swobodzie myślenia. Do najważniejszych zdolności myślenia dywergencyjnego należą: płynność, giętkość, oryginalność. Płynność myślenia polega na zdolności do szybkiego i swobodnego posługiwania się słowami, obrazami, wyobrażeniami dźwiękowymi, w zależności od problemu. Zdolność nazywana płynnością skojarzeniową ułatwia wytwarzanie skojarzeń obrazowych, ruchowych, dźwiękowych, słownych. „Zielono mi …śpiewam, tańczę, recytuję…. i w tym wszystkim swobodę czuję …” Zdolność ta decyduje o liczbie wysuwanych pomysłów zmierzających do konkretnego rozwiązania zadania. Giętkość myślenia natomiast umożliwia wytwarzanie jakościowe różnych rozwiązań, ułatwia zejście z błędnej drogi poszukiwania. Oryginalność ułatwia wytwarzanie nieprzeciętnych pomysłów rozwiązania. „Dodać STWORZENIU skrzydeł, by wzlecieć ponad przeciętność…” Zdolności myślenia dywergencyjnego decydują w dużym stopniu o twórczym charakterze intelektu człowieka, stanowią podstawę myślenia twórczego. Ważnym elementem w rozwoju myślenia dywergencyjnego są operacje oceny. Ocenianie polega na umiejętności wydawania sądów wartościujących dotyczących np. poprawności, przydatności, oryginalności, odczuwania wartości. Umiejętność orzekania o poprawności i użyteczności wymaga wielu elementarnych zdolności. Już Guilford (amerykański psycholog, pedagog i statystyk) nazywa je łącznie „wrażliwością na problemy”. Z praktyki wynika, że dziecku, któremu udało się wymyślić coś twórczego, czuje się lepsze, mądrzejsze, co samo w sobie jest wartością. I wcale dziecko myślące dywergencyjnie nie musi być nadzwyczaj uzdolnione. Miałam kolegę, który w podstawówce „nie grzeszył” nadmiarem posiadanej wiedzy. Jednak swoje działania opierał na sprycie, wymyślaniu różnych rozwiązań, niekoniecznie i nie zawsze słusznych. Efekt końcowy jego wojaży natomiast zawsze kończył się sukcesem. Obecnie ma bardzo dobrze prosperującą firmę, zatrudnia wielu ludzi… Po latach, gdy się spotykamy, dochodzimy do takich samych wniosków. Dawniej nie znałam pojęcia myślenia dywergencyjnego, jednak intuicyjnie śledząc dokonania kolegi, nazwałam sobie ten proces „umiejętnością patrzenia więcej niż jedną parą oczu”. Takich osób było sporo w moim życiu… Osób, które poszukiwały czegoś więcej niż wiedzy lub czegoś zamiast wiedzy. I jedni i drudzy mają na chwilę obecną niezłe wyniki w swej pracy zawodowej. Rozpoczynając moją przygodę życia w Szkole Podstawowej w Kosarzyskach (15 lat temu), postanowiłam zrobić „coś” więcej niż tylko przekazywać wiedzę oraz zrobić „coś” dla tych, których potencjał intelektualny niekoniecznie pozwala na zdobywanie piątek i szóstek. Tym „czymś” było wdrożenie Innowacji Pedagogicznej pt. „ Schodami do kreatywności”, która miała początkowo na celu uprzyjemnić zajęcia, wprowadzić więcej swobody myślenia, podarować uczniom (wszystkim) możliwość wypowiedzenia się na dany temat bez wstawiania przysłowiowych pał za błędne w oczach nauczyciela myślenie. Nie było złych odpowiedzi. Każda miała swoją wartość wyższą bądź niższą, ale jednak wartość. Dało to moim dzieciom poczucie bezpieczeństwa – podczas wypowiadania się, zadawania pytań, później i tych w życiu dorosłym. Nie przerodziło się w zdobywanie pierwszych miejsc na olimpiadach, konkursach wiedzowych, intelektualnych sprawdzianach, ale dało gwarancje, że każde z tych dzieci o siebie potrafiło walczyć. „Anielskie ognisko z wykorzystaniem kapeluszy myślowych….” Już teraz z dumą obserwuję poczynania moich byłych uczniów, którzy w szkole podstawowej potrafili myśleć, myśleć twórczo, do tego dywergencyjnie. Podam przykład chłopca, który miał bardzo słabe oceny, wręcz cudem przechodził z klasy do klasy, bo oceniany był przede wszystkim za wiedzę, a raczej jej brak oraz pozostawiające wiele do życzenia zachowanie. Nie był lubiany, bo często uważany za przemądrzałego. W moich oczach natomiast pozostawał jako ten niepokorny, ale w dobrym tego słowa znaczeniu, szukający rozwiązania, konstruktywny, twórczy i śmiało mogę teraz określić go jako człowieka „dywergencyjnego”. Gdybym mogła, obserwując jego obecne poczynania, przydzieliłabym mu nagrodę „społecznika roku”, z niebanalnymi pomysłami na życie. I to jest duma. Owszem radość sprawiają w mym sercu także Marysie, Justynki, Anie, które były szóstkowe, są przykładne w dorosłym życiu, pokornie przyznają każdemu rację. Ale nie do końca jest to dla nich dobre. Rzeczywistość nasączona presją niszczy je. I szkoda, że od szkoły wymaga się tak naprawdę wyników, wyników, wyników za wiedzę… Szkoda… Wbrew temu postanowiłam po kilku latach napisać kolejną Innowację pedagogiczną, mającą na celu myślenie twórcze zawęzić właśnie głównie do tego dywergencyjnego, które w moim przekonaniu przełoży się na największe sukcesy w dojrzałym życie ucznia. „Moje pomysły na przyszłość… Jestem Wielkim Człowiekiem, a będę jeszcze Większym ….” Jakże byłam zniesmaczona, kiedy opowiadając (zresztą zapytana) podczas szkolenia o innowacjach o moich byłych i obecnych pomysłach, kiedy Pani prowadząca zapytała: „Czy Pani dokładnie monitorowała i monitoruje swoje programy i jak te innowacje przekładają się na oceny uczniów?” i lekceważące szemrania współuczestników szkolenia, „…że z wróbla orła nie zrobi”… Hmmm… Najważniejsze wyniki wyrażone w stopniach. Owszem, są one ważne, ale to nie wszystko. Czy przyszły pracodawca, podczas rozmowy kwalifikacyjnej, pyta o stopnie ze szkoły, czy raczej od razu położy nacisk na umiejętności, pomysły, jakość pracy i jej efektywność? Zwłaszcza w dużych korporacjach. Tak więc spokojnie i z optymizmem, mimo zgryźliwych uwag, rozpoczęłam w tym roku szkolnym, z moją obecnie pierwszą klasą Innowację pt. „Szukam rozwiązania zadania wielu dróg… Wybiorę najlepszą z nich, którą pójść bym mógł”. Moje oczekiwania po zakończeniu trzyletniej innowacji nie będą przekładały się na oceny. Będę dumna, gdy moi uczniowie, napotkani po latach na drodze, będą z dumą opowiadali o swoich dokonaniach, spełnionych marzeniach, osiągniętych celach. Innowacja przyniesie wtedy rezultat, gdy będą oni pracowali ze swobodą, lekkością, nie poddadzą się presji stresu i nacisku, znając swoją wartość i niepowtarzalność, nie mierzoną piątką czy szóstką ze sprawdzianu. Nie wystarczy być człowiekiem rozumnym, żeby być myślącym. Do tego „myślenie czasem wymaga planowego wysiłku” (Edward de Bono). „Planując pracę w domowym zaciszu… również myślę dywergencyjnie…” Nie zawsze można polegać na myśleniu spontanicznym, odruchowym. Często popełniamy błędy przy rozwijaniu zdolności myślenia. Dajemy dzieciom zadanie zbyt trudne do rozwiązania, które niszczą zaufanie do samego siebie. Dziecko zniechęca się do myślenia. Tak wiec nauczyciel musi być cały czas osobą motywującą. I wówczas myślenie jest przyjemne, bywa niemal zabawą. Dzieci w takich warunkach uwielbiają myśleć, korzystać z własnych nowinek. Musimy dać im szansę osiągania sukcesów. „Inne spojrzenie na świat… niekoniecznie przez różowe okulary…” Sukcesy w prawidłowym odgadywaniu budzą optymizm, wiarę we własne siły, co ma duże znaczenie w przygotowaniu dziecka do sprostowania obowiązkom szkolnym, a potem tych w dorosłym życiu. Rozwój nastawień twórczych u dzieci zależy od wprowadzenia nowych treści i rodzajów ćwiczeń oraz od wytwarzania w toku kształcenia specyficznej atmosfery. Jej twórcą jest w pierwszej kolejności nauczyciel, który sam powinien odznaczać się silną motywacją twórczą (myślę, że tę umiejętność w sobie wykształciłam). Jeżeli nauczyciel potrafi razem z uczniami szukać różnych rozwiązań tego samego problemu, wówczas wspólnie z nimi przeżywa radość twórczego poszukiwania i nie tylko aktywizuje ich intelektualnie, lecz kształci twórczy stosunek do życia, dodam twórczość dywergencyjną. Tak jak wspomniałam powyżej, dynamiczny rozwój cywilizacji wywiera coraz większą presję na nauczanie i wychowanie. Niestety w szkole polskiej nadal (mimo tego, że twierdzi się inaczej) nie są w dostatecznej mierze rozwijane twórcze procesy psychiczne. Metodami dominującymi są wciąż te oparte na przekazie słownym i zapamiętywaniu wiadomości. Można by powiedzieć, że proces nauczania sprowadza się do mówienia nauczyciela i słuchania przez uczniów tego, co przekazuje ich „mistrz”. Uczeń w takiej szkole jest niestety bierny. Jeśli jednak zależy nam na przygotowaniu dzieci do życia w rozwijającym się świecie, musimy zatroszczyć się o to, by szkoła dawała możliwość wprowadzenia nauczania myślenia twórczego, kreatywnego, dywergencyjnego. Mój autorski program nakierowany jest na takie nauczanie, które można rozpatrzeć w trzech aspektach. Po pierwsze, zastosowane metody i techniki (również stworzone przeze mnie) mają ośmielić ucznia do twórczości. Po drugie, pomóc w rozeznaniu indywidualnych zdolności twórczych i po trzecie: wspierać kreatywność ucznia. Treści programu mają charakter spiralny, który jest przydatny zwłaszcza w nauczaniu uczniów w młodszym wieku szkolnym. Taki układ daje możliwość wielokrotnego powrotu do poznanych już treści, lecz w bardziej rozwiniętej formie, zgodnie ze wzrastającymi możliwościami intelektualno- percepcyjnymi. W niewielkiej części program ma również budowę liniową, a utrwalanie i rozszerzanie danej treści przewidywane jest w klasach starszych szkoły podstawowej. Podczas zajęć dzieci mają możliwość pracowania zarówno samodzielnie, jak i grupowo. Program opiera się na modelu hermeneutycznym, traktującym wiedzę jako produkt współtworzenia, którego dokonują wspólnie uczniowie i nauczyciel. Taki model koncentruje się na odpowiedzi na pytanie: jak współtworzyć świat? Nawiązując do pragmatyzmu pedagogicznego, preferuje uczenie się poprzez doświadczenie i działanie. Proces uczenia się sprowadzony jest do procesu badawczego. Głównym wyznacznikiem programu stymulowania myślenia dywergencyjnego na etapie nauczania początkowego jest specyfika tego etapu kształcenia, jak również wiek ucznia. Jest to bowiem okres wzmożonego rozwoju i kształtowania się podstawowych wiadomości, umiejętności i twórczych procesów psychicznych. Program je eksponuje, podporządkowując im treści z różnych dziedzin edukacji. Cele są formułowane w sposób ogólny i dotyczą całego etapu kształcenia w klasach I-III. Nadrzędnym celem jest wspomaganie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju ucznia. Cele szczegółowe odnoszą się do zamierzonych efektów pracy i mają charakter operacyjny. Te szczegółowe umiejętności są bazą tworzenia umiejętności wyższego rzędu, to znaczy : Uczenie się. Myślenie. Poszukiwanie. Doskonalenie się. Komunikowanie się.. Współpraca. Działanie. „Nagrałem film o moim Tatusiu….” Hasła programowe pokazują, jakie podstawowe umiejętności powinien nabyć uczeń w trakcie realizacji zajęć. Program ma na celu: Stymulowanie u uczniów twórczego myślenia. Mobilizowanie uczniów do kreatywnego, dywergencyjnego myślenia. Rozwijanie umiejętności wyrażania uczuć (pozytywnych, negatywnych) za pomocą słów, gestów i mimiki. Cele operacyjne tworzą przewidywane osiągnięcia uczniów. Dziecko w toku trwania innowacji (oraz po jej zakończeniu w życiu codziennym): poda nowatorskie pomysły, oceni pomysły swoje i innych, wyrazi własne myśli i odczucia, dokona wyboru pomiędzy tym co ważne i mniej ważne, poszuka optymalnych, twórczych rozwiązań, rozwinie swoją wyobraźnię, wykona nowatorskie prace z zakresu sztuki: muzyka, plastyka, pokona onieśmielenie, dostrzeże własną wartość, wyeksponuje swoje różnorodne zdolności, dokona próby obrony własnego zdania, przedstawi swoje poglądy i przekonania, krytycznie spojrzy na własne poglądy i je zweryfikuje, uważnie wysłucha innych, dokona samooceny i oceny pracy w grupie, podejmie decyzję, odegra scenki dramowe, wyrazi uczucia za pomocą mimiki i gestów, twórczo zaplanuje spędzanie wolnego czasu, zaplanuje kolejne etapy pracy, wybierze najlepsze propozycje, dokona analizy i syntezy, przeprowadzi rozmowy lub wywiady, ułoży dalszą część wypowiedzi, ułoży rozsypanki, przeczyta cicho teksty ze zrozumieniem,precyzyjnie zredaguje polecenia, wykona piramidę priorytetów, wykorzysta różne źródła wiedzy, pozna nowe sposoby szybkiego gromadzenia treści, skorzysta z posiadanych wiadomości, wspólnie z innymi opracuje podany materiał, wypowie się precyzyjnie na określony temat, wykaże się aktywnością w pracy grupowej. By zachować integralność z podstawą programową, w innowacji wzięto pod uwagę cele kształcenia i wychowania w nauczaniu: wprowadzenie do procesu nauczania elementów zabawy, wspomaganie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju ucznia, atrakcyjne wprowadzanie i utrwalanie treści programowych z zastosowaniem metod i technik aktywizujących, rozwijanie samodzielności i logicznego myślenia, pobudzanie do samodzielnej i twórczej pracy, wyrabianie pozytywnych postaw społecznych, kształtowanie umiejętności porozumiewania się z rówieśnikami i dorosłymi w różnych sytuacjach, rozwijanie podstawowych umiejętności służących świadomemu uczeniu się, pomaganie w kształtowaniu pozytywnego obrazu samego siebie oraz rozpoznawać i nazywać własne i cudze uczucia, wdrażanie do czynnego uczestniczenia w życiu społeczeństwa. „Myśleć twórczo- to nie bać się ani wzburzonych fal, ani stromych gór… To iść pod prąd z własnymi pomysłami mimo wszystko…” Zachęcam wszystkich twórczych nauczycieli do odwagi w podejmowaniu działań innowacyjnych i nie poddaniu się stereotypom związanym z nauczaniem. Powodzenia. Małgorzata Rams Małgorzata Rams to nauczyciel dyplomowany z 15-letnim stażem; wykładowca na studiach podyplomowych, głównie pedagogicznych. Pracuje w placówkach oświatowych. Współpracuje z placówkami medycznymi, prowadząc terapię logopedyczną dla osób starszych po hospitalizacji. Prowadzi prywatny Gabinet Logopedyczno-Pedagogiczny (diagnoza i terapia dzieci, młodzieży i dorosłych). Pasjonatka wykonywanego zawodu. Stale się dokształca (ukończyła ponad 100 różnych form doskonalenia). Posiada wykształcenie jako: Logopeda; Oligofrenopedagog; Nauczyciel (pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna; nauczanie początkowe z wychowaniem muzycznym). Ponadto ukończyła: Studia z organizacji i zarządzania oświatą ; studia w zakresie ICT, języków obcych oraz drugiego przedmiotu: „Przygotowanie do życia w rodzinie”. Zdjęcia: materiały nadesłane przez autorkę. SCENARIUSZ ZAJĘĆ NA DZIEŃ DZIECKA I SPORTUWSTĘPW tym roku Dzień Dziecka i Sportu w naszej szkole dla klas IV – VI będzie miał nieco inny przebieg niż zazwyczaj. Przygotowaliśmy dla Was regulamin współzawodnictwa klasowego, który (mamy nadzieję) przypadnie wszystkim do gustu. Zawiera on opis 12 konkurencji sprawnościowych dla 12 klas w szkole. Na początek zawodów każda klasa ustawia się przy swojej stacji. I tak: – STACJA 1, sędzia główny p. Tadeusz A.,– STACJA 2, sędzia główny p. Teresa T.,– STACJA 3, sędzia główny p. Julia Cz.,– STACJA 4, sędzia główny p. Monika Ł.,– STACJA 5, sędzia główny p. Joanna K.,– STACJA 6, sędzia główny p. Irena S.,– STACJA 7, sędzia główny p. Tadeusz W.,– STACJA 8, sędzia główny p. Krystyna Ł.,– STACJA 9, sędzia główny p. Ryszard S.,– STACJA 10, sędzia główny p. Wiesława P.,– STACJA 11, sędzia główny p. Barbara B.,– STACJA 12, sędzia główny p. Henryka P. Przy każdej stacji rolę sędziego pełnią wymienieni nauczyciele. Po „zaliczeniu” danej stacji, do następnej przechodzą uczniowie pod opieką wychowawcy. W ten sposób wszystkie klasy wykonują wszystkie próby. Wyniki 12 konkurencji należy wpisać do karty klasy, za którą odpowiada wychowawca klasy. Na zakończenie rywalizacji oddzielnie dla klas IV, V, VI ogłoszone zostaną wyniki. Życzymy wszystkim wielu radosnych przeżyć i zwycięstwa zgodnie z zasadą „fair play”. Nauczyciele wychowania fizycznegoPROGRAM MINUTOWY DNIA SPORTUw dniu 1 czerwca 2005 r. 8:00 – 9:00 – kl. IV – V – udział w spotkaniu teatralnym „Magiczne słowa”8:00 – 9:00 – kl. VI – dziewczęta – Turniej Piłki Siatkowejchłopcy – Turniej Piłki Nożnej9:10 – 9:15 – Rozgrzewka przy – 9:50 – Biegi masowe w poszczególnych kategoriach wiekowych dla dziewcząt i chłopców. 9:50 – 10:00 – Przejście klas do poszczególnych konkurencji sportowych na stacjach. Zapoznanie z numeracją stacji i kolejnością – 11:00 – Rywalizacja sportowa – 11:30 – Podsumowanie rywalizacji. Rozdanie DNIA SPORTUObowiązuje strój wychowawca pełni rolę sędziego przy jednej konkurencji IV – VI zaliczają konkurencje na 12 realizowania stacji wg numeracji klas: IV a, IV b, IV c wszystkich konkurencjach bierze udział 10 zawodników z klasy, których wychowawca zmienia tak, aby wszyscy mogli wziąć udział w zawodach. Wychowawca przygotowuje listę zawodników na poszczególne konkurencje. Należy wyznaczyć 5 dziewcząt i 5 chłopców. Wyjątkowo w klasie V e może być 4 dziewczynki i 6 chłopców. Uczniowie nie biorący udziału w konkurencji są kibicami przy stacji swojego wychowawcy. Zespół sędziowski – nauczyciele bez wychowawstwa – oceniają okrzyki, podsumowują klasyfikację 1Miejsce: Boisko przy wyjściu z łącznika starej sali Rzut lotką do 10 zawodników z klasy wykonuje po 5 rzutów lotką do tarczy, na której zaznaczone są pola z punktacją. W zależności od miejsca trafienia zawodnik zdobywa określoną liczbę punktów, sumę punktów wpisujemy do karty 2Miejsce: Skocznia w Skok w dal z Pierwszy zawodnik skacze obunóż z miejsca zaznaczonego linią. Z miejsca skoku pierwszego zawodnika skacze drugi, potem kolejno trzeci itd. Długość skoku całej drużyny wpisujemy do karty 3Miejsce: Trawa przy skoczni w Przejście nad 3 płotkami z książką na Po przejściu jednego płotka z książką na głowie zawodnik zdobywa 1 punkt, po 2 płotkach - 2 punkty, po 3 płotkach - 3 pkt. Jeśli zawodnik zgubi książkę przed pokonaniem 3 płotków zdobywa odpowiednio mniej punktów. Wynik zapisujemy w karcie 4Miejsce: Trawa przy „zielonej sali”.Konkurencja: Próba Zawodnik wykonuje bieg w miejscu z wysokim unoszeniem kolan i klaskaniem w ciągu 10 sekund. Pozostali liczą klaśnięcia. Wynik odnotowujemy w karcie 5Miejsce: Boisko Rzuty woreczkami do Na boisku 2 uczniów trzyma tablicę wykonaną z tektury i brystolu ze specjalnymi otworami różnej wielkości oraz zaznaczoną przy nich punktacją. Zadaniem zawodnika jest wykonanie 5 rzutów woreczkami do otworów z odległości 4-5 m. Sumę zdobytych punktów wpisujemy do karty 6Miejsce: Do Klasa przygotowuje okrzyki dopingujące (max. 3), które zostaną zaprezentowane i ocenione na podsumowaniu dnia 7Miejsce: Bramka do gry w piłkę Strzały do Światło bramki jest podzielone na obszary punktacyjne. Każdy zawodnik oddaje trzy strzały. Liczbę zdobytych pkt. wpisuje się do karty 8Miejsce: Boisko trawiaste (od strony straży)Konkurencja: Toczenie Na boisku wytyczone są pola w różnej dległości od linii rzutów. Naprzeciw nich ułożone są piłki różnej wielkości i ciężaru (p. palantowa, ręczna, nożna, koszykowa, lekarska). Zadaniem zawodnika jest potoczenie każdej z piłek ręką tak, aby zatrzymała się w polu punktowanym. Po wykonaniu zadania wpisujemy punkty do karty 9Miejsce: Bramka do piłki Rzuty piłkami do poruszających się Na poprzeczce bramki do piłki nożnej, na różnej wysokości, wiszą butelki plastykowe różnej wielkości wypełnione wodą lub piaskiem. Na butelkach zaznaczona jest punktacja. Zawodnik wykonuje 3 rzuty piłką ręczną z odległości 5 m lub większej. Sumę zdobytych pkt. wpisujemy do karty 10Miejsce: Boisko trawiaste (od strony straży).Konkurencja: Wyścig w Na sygnał startuje pierwszy zawodnik. Dobiega lub doskakuje do pachołka i wraca. Oddaje worek następnemu uczestnikowi i tak dalej. Mierzymy czas całej grupy i zapisujemy w karcie 11Miejsce: Boisko trawiaste (od strony straży).Konkurencja: Rzut ringo na wbity w ziemię Zawodnik wykonuje trzy rzuty w kierunku palika. Za umieszczenie kółka ringo na paliku 1pkt. Sumę zdobytych punktów wpisujemy do karty 12Miejsce: Boisko do piłki Podania piłki na Zawodnicy stoją wg rysunku:X X X X X X X X X XW ciągu 2 minut podają piłkę między sobą jak najszybciej. Liczbę podań całej drużyny wpisujemy do karty końcowaPo zakończeniu wszystkich konkurencji oddzielnie klasy IV, V, VI otrzymują kolejno:Kl. IV 3 pkt. za najwyższy wynik w każdej konkurencji,a b c 2 pkt. za niższy wynik w każdej konkurencji, 1 pkt. za najniższy wynik w każdej V 5 pkt. za najwyższy wynik w każdej konkurencji,a b c d e 4 pkt. za niższy wynik w każdej konkurencji, 3 pkt. za niższy wynik w każdej konkurencji, 2 pkt. za niższy wynik w każdej konkurencji, 1 pkt. za najniższy wynik w każdej VI 4 pkt. za najwyższy wynik w każdej konkurencji,a b c d 3 pkt. za niższy wynik w każdej konkurencji, 2 pkt. za niższy wynik w każdej konkurencji, 1 pkt. za najniższy wynik w każdej konkurencji. Wstęp: Maj to życie, maj to kwiaty; Bzy, konwalie, róże, bratki. Maj w uczucia tak bogaty! Maj to także święto Matki. Wiersz „Mamo”: Dam Ci dziś piękny kwiatek I wstążkę na dodatek. Dam Ci złoty pierścionek, Na górce mały domek, Ogródek malowany, Ławkę pod wielkim kasztanem. Dam Ci słońce nad domem Słońce – złotą koronę. I dam Ci księżyc, wiesz? I jeszcze… co tylko chcesz. Bo jestem bardzo bogaty Dostałem kredki od taty. Piosenka „Pobaw się ze mną mamo” Wiersz „Wiosna”: Gdy majowy deszczyk pada Zmokniesz trochę – trudna rada Nic nie szkodzi, dziękuj wiośnie, Bo po deszczu znów urośniesz. Bo to wiosna swą konewką Dziś podleje każde drzewko Każdy kwiatek, wszystkie krzaki I wesołe przedszkolaki. Piosenka „Ogrodniczka” Wiersz „Spójrz mamusiu”: Spójrz mamusiu Na moje kwiatki Dziś się rozwinęły Na święto Matki Wczoraj na grządce Jeszcze nie było A dzisiaj dużo Się rozwinęło A wiesz mamusiu Jak to się stało? Ja wczoraj wszystkie Kwiaty podlałam Jeszcze po cichu Do nich szeptałam Że dla mamusi Zerwać je chciałam Wiersz „Kwiaty dla mamy”: Wszystkie dzieci się zebrały Święto matki uczcić chciały. Zamieniły się rolami Dzisiaj stały się kwiatkami Trawka – Jestem trawka Rosnę pierwsza Z wszystkich roślin Najważniejsza. Pierwiosnek – Ja pierwiosnek Wiosnę witam Choć śnieg jeszcze, Już zakwitam. Mlecz – Złoty mlecz jestem Przy drodze siadam, Korony z kwiatów Wkładam. Żonkil – Żonkil jestem Mam koronkę, Płatki pozwijane W trąbkę. Kaczeniec – Pierwsze kaczeńce Rosną na łące. Przyszły do ciebie Weź je w swe ręce. Mak – Mak jestem Piękny, czerwony, W zieleń listków Ustrojony. Konwalia – Ja konwalia W swych dzwoneczkach, Zapach niosę Powąchaj proszę. Rumianek – Ja rumianek biały Kwiatek z płatków małych Małe listki noszę, O bukiecik proszę. Tulipan – Nazywam się tulipan, Choć wcale nie jestem pan. Moje imię Krzysiu Spojrzyj się mamusiu. Wiersz „Dzień Matki”: O dniu Matki, Dniu mamusi Każde dziecko Wiedzieć musi. Podziękować każdej mamie Za nasze wychowanie. Ucałować z całej siły, Żeby mamy zdrowe były! Piosenka „Światła i dzieci” Wiersz „Misie”: Miś1 – Ja pluszowy, gruby miś Bardzo grzeczny byłem dziś. Zjadłem wszystko na śniadanie I czyściutkie mam ubranie. Miś2 – Ja też jestem misiek zuch, Mleko piłem dziś za dwóch I to wam powiedzieć mogę: Nie wylałem na podłogę. Miś3 – Byłem dzisiaj na spacerze I niech każdy mi uwierzy, Nie stłukłem kolana wcale, Chociaż mnie goniły lale. Miś4 – Oj, nie chwalcie się już więcej. Ja dziś sam umyłem ręce I choć woda mokra była, Ubrania mi nie zamoczyła. Miś5 – Miś pomocnik – okaz rzadki. Podlewałem dzisiaj kwiatki I tak mamie pomagałem, Że je dla niej pozrywałem. Dziecko – Nie chwalcie się, drogie misie, Że jesteście takie zuchy. Bo tak samo jak wy dzielnie W tym przedszkolu są maluchy. Piosenka „Kwiatek trzypłatek” Wiersz „Słońce”: Ze wszystkich kwiatów świata, Chciałabym zerwać… Słońce i dać je potem Tobie Złociste i gorące. Słoneczko jest daleko. Ale nie martw się mamo Narysowałam drugie Jest prawie takie samo. Teraz Cię wycałuję, jak mogę najgoręcej, bo tak Cię kocham bardzo, że już nie można więcej! Wiersz „Życzenia dla Mamy”: Mamo, mamo Coś Ci dam, Jedno serce, które mam. A w tym sercu róży kwiat Mamo! Mamo! Żyj sto lat. Piosenka „Życzenia dla mamy” Wręczenie upominków Wspólny walczyk z mamą Podwieczorek z mamą Konkurs z portretami mamy – dzieci na zajęciach przygotowały portrety swoich mam. Były one prezentowane gościom, każda mama miała za zadanie rozpoznać się na portrecie. Te mamy, które odgadły – otrzymywały brawa, te które się nie rozpoznały (ale takich tym razem nie było) otrzymałyby brawa na pocieszenie. Opr: Małgorzata Piotrowska

scenariusz dnia dziecka w szkole