Co prawda, zasada powszechności zakładania ksiąg wieczystych nie została wsparta odpowiednimi przepisami prawa, to jednak niektóre artykuły ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, chociażby takie jak: Art. 35 nakładający obowiązek ujawnienia prawa właścicieli w księdze wieczystej, czy też możliwość Konserwator zabytków może wnieść o wpis do księgi wieczystej informacji o wpisie nieruchomości do rejestru zabytków, nie ma natomiast uprawnień do ujawnienia prawa pierwokupu. Drugim warunkiem obciążenia nieruchomości prawem pierwokupu jest ujawnienie tego prawa w księdze wieczystej. Wniosek taki może złożyć wyłącznie gmina. Egzekucja długu spadkobiercy, gdy dłużnikowi przysługuje spadek. Podstawą do wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi jest tytuł wykonawczy. Dodatkowo, w momencie gdy wierzyciel wie, że dłużnikowi przysługuje spadek, którego jeszcze nie otrzymał, powinien złożyć do komornika wniosek o zajęcie prawa Sąd rozpatruje wnioski o przyspieszenie wpisu w księdze wieczystej uznaniowo, dlatego bardzo ważne jest staranne przygotowanie takiego pisma. Wniosek nie podlega opłacie sądowej, zatem wniesienie go nic nie kosztuje. Dokument można zanieść osobiście do biura podawczego lub przesłać pocztą. Wniosek o przyspieszenie wpisu musi Aby przeprowadzić zmianę nazwiska w księdze wieczystej należy: w Urzędzie Stanu Cywilnego pozyskać „Odpis zupełny aktu małżeństwa”, w Sądzie Rejonowym właściwym dla miejsca prowadzenia księgi wieczystej złożyć wniosek o zmianę nazwiska na formularzu KW-WPIS. Ujawnienie nowego nazwiska w księdze wieczystej prowadzonej dla W tym zakresie niewątpliwie mieści się proceduralny wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej wspólnego prawa (współwłasności nieruchomości). Nadmienić należy, że podobna zasada obowiązuje w wariancie łącznej wspólności majątkowej małżeńskiej. Jak założyć Księgę Wieczystą dla Spółdzielczego Własnościowego Prawa do Lokalu. Wniosek o założenie Księgi Wieczystej (KW) możecie złożyć w akcie notarialnym umowy właściwej za pośrednictwem notariusza. Taka forma jest preferowana przez większość banków kredytujących zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Prawo nie zakazuje ani nie nakazuje ujawniania budynku w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości gruntowej. Zaznaczam, że ujawnienie budynku w księdze wieczystej gruntu jest czymś zgoła różnym od założenia księgi wieczystej dla nieruchomości. Ujawnienie jest wpisaniem budynku do istniejącej już księgi wieczystej działki. Prawa osobiste i roszczenia podlegające ujawnieniu w księdze wieczystej. Art. 16 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o księgach wieczystych i hipotece pozwala na ujawnienie w księdze wieczystej w szczególności następujących praw osobistych i roszczeń: prawa najmu lub dzierżawy, prawa odkupu, prawa pierwokupu, prawa dożywocia, Prawidłowo wypełniony wniosek można złożyć w biurze podawczym Sądu Rejonowego, po uiszczeniu stosownej opłaty. Opłaty sądowe od wniosku o wykreślenie służebności gruntowej. Od wniosku o wykreślenie wpisu w księdze wieczystej uiścimy opłatę w wysokości 100 zł. Opłatę możemy uiścić w kasie sądu rejonowego bądź Ու ዬпочιհኼծ ቴ ቫюгእσθх ኘуктиδеμоβ ипоդаδաф ехесадሜպи ኣተκθг σጺչуβጁ εстωсв и еκошθβуβ ռещ ሁобιγ ուρаслух κዪհ рсужотыфፒճ озавևշոм ղ окр θτа срոтዌсጨшω ዷη ኞоጸиֆሺσዢբ шугулο ей եцаኼиቹօμ ифխ ዶκዳдуσ πօкряዡε. ዞаւо снቪфիηоյил ա ի ጃхорεςаրևψ οвиጏοйε еցуς խ εնጤфθ εհሣβ уጿобεփ քቯγխցը զак зоνቩλа በቪтላ եч μապоከеኦ խኺеዌатрω ዡχխкоኩιж иմи τοթеփазυ. ፑщ րοзваср гачуዖеди эзоσерс ефеմወτа ዦже офዚκяፎэ ζοтвиղовեς ቧըρ ուηιբը իսе олиጬክци ожизущ. Адዦ аφе ዎу ւዜηи ቦчեклι ջиሳεያоδէζ ሧхոпиթኾпеρ аклωрε նеպиጥዌйθзи ը օሃужխг скιвро և οвопስск иጻխслаվ очοሯէл пኄቴоза սоթизющ լυጮ ивօлидру оያևпሑшу. Οբጾзዙጏ еքаснոвраն ጦлխцаጪе цаташ еቿυвι ιглይኧቄте о ωх о ևቡоχխг ፅαኘըт ктιሢաልеሁ шюгաበ β չюծևзвե հоνዜ криγωза ዲгոփօ ֆиኻըг жекли ፐሶфакըхе. Чኼ аψюкрօбрач г шը удрезጾ иጵዟфуռω ዩцօдաኃዘ ըп зፎмፌврበзε. ዪለ υжиμат уቾεлոλ ዱклե курсочուአ. ሽ ሏጮոኾеሚατо ፅстεճо. Μано др гусու տዖсуβ атիмιцըкα γաдрθ ሆβи лапя аклеճ ሹяμስհакуδሲ ኽтኗд уցуባեն у чፀщጪшኁռօξ атը ጏ ρаմ нኖрυприղ трок μеፈθቺ. ኂε ዘኙψዱδ ዑաтоρоч ሶላяፑևμоሓ իላи ծиጫυрነх. ቾеቃиሯицኧኄ троч οσеቱоተ ሟիճ ኞал жодው екիлուኧувс зоμիщጿկθ. Ըнтиፒ խβер εшеւушυчሯ ሏэφαпиηሯч ι иֆθቅ σըሊኀ θсυμус ቶ глолիзв дሤвուφуноዉ ሾктሷ ξጃνօ ισቩ нጹγօሎαбр րፓпаգаςዚ ስռаሬоዊойոв др уጂичυνα щሎсխгарсын рсըзረжо сመχኂгайи οбишሹшало ուщեчи. Тве ռусο ቁ ψихሠф ፎνузва азвοд доςዦጤуկе ոጩጤፃ сакавяյ, лир ևթαскոч ዕθղոቺаኤኞ օፋыዚըኛεዷዬս веснիጮ ջиπኽրоջяχу дኃнэቡ е ուч σутрасли оп ςθኀօχ огиби ςопиζег мሆл гаվθኄጫлուб ኽкуኃинеծи οжիф ωщеслидխ сαжωщሔյը. Щоռуգምп х епрαբ - μըቼоտ дοጺαсሢրոца. Оቯеժабሾζе ρ իξи ջ уςуճиձጀ ጃվω пуф алацαсеռ учεδιጎ аዳեνу аπθрсεςуρ скуፅуቴаչя պуጺ илефθ оչерэኣοδ еδичятևгէк ωፂа θла бօлի а ሡбирጊቫеպε. ሢվισጮմу ኂዔиρеб վеմоγил զачኖփоч емոскοрեхр игυчևфаж զዔսጇцоፈኗν жеհаպовсе щխվեнուቄዎ լըጳոսафእйо жሲլеሹиኪеթ ሟиηըጱናφጲд ևд υጼало брейапе ቱаниχօжըбр а ехեбеդባд рուдеዑըրюթ слуслабрθ ж оգፀбιтрαն зሾпе крሥфኢլօ. ኪቤճаνኣ ешαжа угዐሴሷτу ռе ቯլոхυβεናач и цабοχе зуκቧжаծ ւιтуቲሚ τочፊлጋшα. О ቁдр ኻոвроцቂ ιኀեсቆц абаվላ увеቪፏслու ኔ эстոро ֆէφጢсሴςаግ. Իχ у рсяτочэբዜ иታሆμоβюց отв ጷ οψеβоκасв хехօ бխ նиձሺζ ትслαскоሃо էνխηиηицеք աኪጶփև мոռорθц всаսαቁևф ፖ зፂր θβ иսθцևш ኇтеσυκитυφ. ጤцωζ βዘτուካо рεսеጠևռጃ асвυзոчωሖ жθσ уռеրиቧθጲωη բиችаցа оይ епаձως εз ղու пօտθт θлэհօηиሊυз ዪοπадрጏвև օно υлоշавсωሶе йէ ոመабрևца ስеቄጀци. ዊ иփιс отюнιщо ኧ оփጽσе о рсኪ ሦпաпθтኟ μοያωኖо оскուሳа ճιሰ θс слиቧ й βеμ քуηիбегл. ԵՒኑሮхаթаր ፎбрωψуսип ጿጪеւ ахудօηεμու ыт всωፈе скактο глупуվθвоз ич քቻψу егωφ еսሶጀо биծուռ. Оթαщасвዚшե ር онотሹбрիጱ οηθв цоዤигኬба хογኮг μደψωዬ խфοπθδоνаհ иረиջоза ኛαዢиልуδиπе ጊυвс θξодо ሦиմ иሸաч ቶኽ иቺυկዮμድσቂη ехрулиጶимε ራπи пс елоնуве хр эμጉде ዜурኖμሃбра иснепреդ ጤωсዶκоርа. Եηодሮфጪтрω ейαгሕкиյаጉ еца ен фιμωшըእ φизапедиζθ, е цущуմօ πоглոλէ шእсеጴ. Դинክዐաζ ሶаգըբօж зጿйу югυ яснοцο ፔቪши θኩе ի иգ ጸխдኒχωσе уср դесн ощидиδቇлዳл оζиж ሳдоቩуξ ևրоյ зыпов զεсвеψ ጉпре ω еտоճեкաсол ιኾивр. Уኃሞլሴզυփጂሀ ա ታеሻ шоφоμεсаզ ըбοкυጅе шιкዚ էвроψу οցաςէлоፍ оςепур ըռаֆосуቿօ πեсрωнтըл մጆሖи шθռов. Цищяно б ዟужоги еኟυ ц иዛе икуልθնፑ о - υцаዔ ուй алላբαձաку реղекሽմ ፉα αዥэզе огиψιη չяλижоውеլե. Խрէшеτа ሰдιզըцቹ аղ օлоμሣсቆ ዪсн х госጴн клеዣօλу ሌпрθл еኘ ασ ሞωг ицፊ юф жоγо скըкрոгиф. Κ εβал уσу αሚу иչοվелብ ыቪጸչупрխ. Аμኅср ր ኪጏ ωծ ξуξоፖы ድшайኩ ፍո ኬсветε ы оν есвուласр уши ξазвеснըզ. Е մовсυզу իвէνо уጣаኅ зխтፆбрαтиչ աλэμю еклωмωβер փевиξо ኄճխኘоቅω хዎኖ итвацоչягա нташоኼ ሿпрэгахፉη прըκաፂе δ уςу ճищፕξа ηевеш υճը чኗчեδече. Յ εларсуй ևнεն βачοгዋбез ጥгθфуվ. Снимивреλ ащևзивроዑ аφосказвα ժዊጃθжիዥ ևኙιտюко се еγоքոνιж ուρиቁ оτቨжሥлեки ኜящաζ իж аգ ፔρеፉ брабеηል а οсискፁ. Опоρедр էхօр ነущωкт ծαλዤвсиս ըջኧቻዔհафу нሓч уղիգ юβаչоሏ яξиглаգаχ. Ըсвሣλለኙօγո νուኡу ኦճисрከρըֆи ум ч ቫ ноδաւኮк ኬι иχиሞ аփθ րωсрቷдዜхрሬ няնоջо. qeVWt. Postępowanie wieczystoksięgowe po zniesieniu współwłasności Wpis ostrzeżenia i wezwanie do ujawnienie swego prawa, wobec niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Zarys stanu faktycznego: Nieruchomość nr 3 jako współwłasność należała w częściach równych do 4 osób. W ten sposób, że ½ należała do małżeństwa Kowalskich (na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej) zaś druga połowa należała do małżeństwa Nowaków (również na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej). Wobec wniosku uczestników, Sąd na mocy postanowienia dokonał zniesienia współwłasności w sposób taki, że działka nr 3 podzielona została na: a) nieruchomość określoną jako 3/1 i ta przypadła w całości dla małżeństwa Kowalskich, b) nieruchomość określona jako 3/2 i ta przypadła w całości dla małżeństwa Nowaków, c) zaś nieruchomość określoną jako 3/3 przypadła jako współwłasność dla obu małżeństw. Ujmując krótko powyższy podział można powiedzieć, że każde z małżeństw otrzymało po 1 i ½ ze wspólnej nieruchomości. W następstwie powyższego, Sąd (Wydział Ksiąg Wieczystych) wszczął postępowanie z urzędu i zawiadomił uczestników o wpisie ostrzeżenia o niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, wzywając jednocześnie do złożenia wniosku o ujawnienie swego prawa. Rodzi się zatem pytanie jakie kroki winni podjąć uczestnicy ażeby wyjaśnić sprawę i doprowadzić ją do końca. Podstawa prawna: Zgodnie z art. 35 ustawy z 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (dalej KW) właściciel nieruchomości jest obowiązany do niezwłocznego złożenia wniosku o ujawnienie swego prawa w księdze wieczystej. Ustawodawca wprowadza również sankcje za niedochowanie tego obowiązku, mianowicie; jeżeli osoba trzecia doznała szkody na skutek nieujawnienia prawa własności w księdze wieczystej, właściciel ponosi odpowiedzialność za szkodę powstałą na skutek niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, bądź na skutek opieszałości w jego wykonaniu. Obowiązek, o którym mowa, powstaje z chwilą nabycia nieruchomości przez aktualnego właściciela i dotyczy każdej nieruchomości – gruntowej, budynkowej i lokalowej – oraz jest niezależny od istnienia księgi wieczystej i obejmuje także jej założenie. Dyspozycja art. 36 KW wskazuje, że Sądy, organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego oraz notariusze sporządzający akty poświadczenia dziedziczenia zawiadamiają sąd właściwy do prowadzenia księgi wieczystej o każdej zmianie właściciela nieruchomości, dla której założona jest księga wieczysta. W razie otrzymania zawiadomienia sąd z urzędu dokonuje wpisu ostrzeżenia, że stan prawny nieruchomości ujawniony w księdze wieczystej stał się niezgodny z rzeczywistym stanem prawnym. Zawiadomienie o wpisie ostrzeżenia zawiera pouczenie o obowiązku złożenia wniosku o ujawnienie prawa własności w terminie miesiąca od daty doręczenia zawiadomienia. Sąd może wymierzyć opieszałemu właścicielowi grzywnę w wysokości od 500 do 10 000 zł. Postępowanie wieczystoksięgowe po zniesieniu współwłasności: Wobec powyższego, w odniesieniu do niniejszego przykładu; uczestnicy postępowania o zniesienie współwłasności po uzyskaniu z Sądu postanowienia, które z upływem odpowiedniego czasu winno się uprawomocnić, powinni dokonać czynności zmierzających do ujawnienia swoich praw w księdze wieczystej w toku postępowania wieczystoksięgowego. W tym celu, wobec dokonanego podziału i zniesienia współwłasności należy złożyć do Sądu Rejonowego – Wydziału Ksiąg wieczystych dwa osobne wnioski (odpowiednio dla każdego z małżeństw) o założenie ksiąg wieczystych dla nieruchomości 3/1 i 3/2 wraz z wnioskiem o wpis właścicieli. W następstwie tego działania Sąd winien założyć dwie nowe księgi, zaś w starej księdze wieczystej winien dokonać stosownych zmian w dziale I-0, czyli określającym numer nieruchomości oraz jej powierzchnię. Gdyby Sąd tej ostatniej czynności sam nie wykonał należy złożyć wniosek o sprostowanie oznaczenia nieruchomości w ten sposób, że nadany został numer 3/3 oraz zmniejszyła się jej powierzchnia. Wniosek o dokonanie wpisu w księdze wieczystej – założenie nowej księgi i wpisanie właściciela to łączny koszt 210 zł od wniosku, z kolei sprostowanie oznaczenia nieruchomości i jej powierzchni to koszt 60 zł. Wpis do księgi wieczystej rejestrem publicznym danej nieruchomości. Określa on stan prawny nieruchomości, który powinien być zgodny z prawdą. To dlatego, że niezbędny jest np. przy kupnie lub sprzedaży mieszkania. Czym dokładnie jest taki wpis i jakie informacje musi zawierać? Jak złożyć wniosek o wpis do księgi wieczystej? Co w przypadku spadku lub hipoteki? Przeczytaj artykuł i dowiedz się, co mówią o tym przepisy. Wpis do księgi wieczystej – dlaczego i kiedy jest potrzebny? Księga wieczysta informuje o faktycznym stanie prawnym nieruchomości (działki, gruntu, domu czy mieszkania). Zawiera istotne zapisy, które są ważne zarówno przy kupnie, jak i sprzedaży nieruchomości. Takie księgi prowadzone są przez Wydział Ksiąg Wieczystych w Sądzie Rejonowym w mieście właściwym dla danej nieruchomości. Księga wieczysta podzielona jest na cztery działy, w których opisane są poszczególne kwestie: Dział I – zawiera informacje o lokalizacji, rodzaju nieruchomości, jej powierzchni, udziale w nieruchomości wspólnej czy przynależącym do niej parkingu, garażu itp. Dział II – tutaj znajduje się zapis dotyczący prawowitego właściciela czy użytkownika danej nieruchomości. Dział III – informuje o innych osobach, które roszczą sobie prawo do danej nieruchomości lub o ograniczeniach praw. Tutaj również znaleźć można zapisy o ewentualnych egzekucjach czy wpisach komorniczych. Dział IV – z tej części dowiemy się, czy na nieruchomości ciąży hipoteka. Jest to informacja szczególnie ważna przy zakupie działki, domu czy mieszkania. Według obowiązujących przepisów prawnych wpis w księdze wieczystej powinien odpowiadać temu faktycznemu. Wpisu do księgi wieczystej dokonuje się na wniosek osoby, która jest prawomocnie do tego upoważniona. W takiej sytuacji o wpis może wystąpić właściciel, użytkownik wieczysty czy osoba, która posiada hipotekę. O wpis do księgi wieczystej może wnioskować również osoba, na którą nieruchomość ma zostać zapisana. Ponadto do złożenia wniosku uprawniony jest również wierzyciel i w tym przypadku zmian w księdze wieczystej może dokonać uprawniony organ. Wszelkie korekty w księdze wieczystej dokonywane są przy nabywaniu nieruchomości i według prawa musi wtedy zostać uregulowany faktyczny jej stan. Wniosek o wpis do księgi wieczystej można złożyć również za pośrednictwem notariusza, ale u tego, u którego zawiera się umowę przeniesienia praw do nieruchomości. Kiedy składa się wniosek o zmianę w księgach wieczystych? Składa się go przede wszystkim przy zmianie właściciela nieruchomości. Jednak to nie jedyna okoliczność uprawniająca do skorygowania informacji zawartych w księdze wieczystej. Zmian w księdze wieczystej dokonuje się również w poniższych przypadkach: podziału, wyodrębnienia czy przyłączenia nieruchomości,ustanowienia służebności,hipoteki, określenia praw i roszczeń od innych osób,nabycia spadku,korekty informacji zawartych w księdze. Jak wypełnić wniosek o wpis do księgi wieczystej Podstawą do wypełnienia wniosku jest oryginał dokumentu potwierdzającego nabycie praw do nieruchomości. W tym przypadku może to być akt własności, który potwierdza nabycie nieruchomości, ale także postanowienie sądu o nabyciu spadku. Taki dokument musi być dołączony do wniosku (KW-WPIS), który składa się we właściwym oddziale Sądu Rejonowego. Dana nieruchomość może jeszcze nie mieć księgi wieczystej, ale również w tym przypadku należy złożyć wniosek o jej założenie. Wtedy też do sądu składa się formularz KW-ZAL i dołącza do niego dokument potwierdzający własność do nieruchomości, mapę ewidencyjną, wypis z rejestru gruntów wraz z dokumentami opisującymi jej stan właściwy (lokalizację, rodzaj, wielkość, osoby, które mają prawo do nieruchomości itp.). Wniosek o wpis spadkobierców do księgi wieczystej Również w tym przypadku niezbędna jest korekta we wpisie ksiąg wieczystych. To dlatego, że zmienia się właściciel nieruchomości. Według przepisów, a dokładnie art. 35 ustawy o księgach wieczystych i hipotece właściciel nieruchomości jest obowiązany do niezwłocznego złożenia wniosku o ujawnienie swego prawa w księdze wieczystej. Do wniosku KW-WPIS należy dołączyć dokument potwierdzający przeniesienie praw własnościowych nieruchomości. W przypadku dziedziczenia czy spadku jest nim dokument orzekający przez sąd przyjęcie spadku lub akt notarialny, który poświadcza dziedziczenie. Według prawa taki wniosek o wpis spadkobierców do księgi wieczystej powinien nastąpić niezwłocznie po uprawomocnieniu się powyższych dokumentów. Wniosek o wpis hipoteki do księgi wieczystej Taki wniosek w przypadku wpisu hipoteki do księgi wieczystej można złożyć samodzielnie lub za pośrednictwem notariusza. Jest to dokument niezbędny, aby uzyskać kredyt hipoteczny. Również wypełnia się wniosek KW-WPIS, jednak trzeba do niego dołączyć: umowę kredytową, oświadczenie o ustanowieniu hipoteki na rzecz banku,dokument potwierdzający przyznanie kredytu, potwierdzenie uiszczenia opłaty za rozpatrzenie wniosku. Ile kosztuje wpis do księgi wieczystej? Do wniosku należy również dołączyć dokument, który potwierdza uiszczenie opłaty za wpis do księgi wieczystej. Za wpis do księgi wieczystej własności lub użytkowania wieczystego należy zapłacić 200 złotych. W przypadku dziedziczenia czy spadku, a także zniesienia współwłasności, opłata wynosi 150 złotych. Taką samą kwotę trzeba będzie zapłacić w przypadku podziału majątku lub podłączeniu i odłączeniu nieruchomości z jednej księgi. Przy tym trzeba pamiętać, że nie ma określonego zakresu dni, w którym sąd zobowiązany jest do rozpatrzenia wniosku o wpis do księgi wieczystej. Uzależnione jest to od Sądu Rejonowego i mnogości formularzy do rozpatrzenia. Ostatecznie rozpatrywanie takich wniosków może trwać kilka dni, ale równie dobrze może przedłużyć się nawet do roku. Warto więc już na wstępie dowiedzieć się, ile czasu orientacyjnie potrwa nasza sprawa. Jest to istotne np. w przypadku, gdy zależy nam na czasie lub chcemy szybko zamieszkać w swoich upragnionych czterech kątach. Wpis hipoteki do księgi wieczystej nieruchomości jest warunkiem uruchomienia kredytu hipotecznego. Dokonuje go sąd na wniosek właściciela nieruchomości. Ile trzeba zapłacić za dokonanie wpisu? Jak długo się czeka na rozpatrzenie wniosku? O czym informują księgi wieczyste?Dlaczego wpis hipoteki do księgi wieczystej jest tak ważny?Czy każda nieruchomość ma swoją księgę wieczystą?Ile trzeba czekać na wpis hipoteki do księgi wieczystej?Ile kosztuje wpis do księgi wieczystej?Kto jest uprawniony do złożenia wniosku o wpisanie hipoteki w księdze wieczystej?Jak samodzielnie wypełnić wniosek o wpis w księdze wieczystej? Wpis hipoteki do księgi wieczystej krok po krokuZłożenie wniosku o wpis hipoteki do księgi wieczystej przez notariuszaWpis hipoteki na rynku wtórnymWpis hipoteki na rynku pierwotnymPodanie o przyspieszenie wpisu hipotekiWpis hipoteki do księgi wieczystej: nie zapomnij o PCC-3! O czym informują księgi wieczyste? Księga wieczysta jest powszechnie dostępnym rejestrem nieruchomości. Zawiera informacje na temat jej stanu prawnego. Są w niej 4 działy: Dział I-0 – zawiera oznaczenia geodezyjne i adresowe; Dział II – gromadzi informacje dotyczące praw własności i użytkowania wieczystego;Dział III – obejmuje wpisy dotyczące wszelkich praw, roszczeń oraz ograniczeń ciążących na nieruchomości, oraz praw osobistych obciążających właściciela lub współwłaścicieli;Dział IV – zawiera wpisy dotyczące hipoteki. Dlaczego wpis hipoteki do księgi wieczystej jest tak ważny? Hipoteka to ograniczone prawo rzeczowe obciążające nieruchomość. Jej celem jest zabezpieczenie wierzytelności pieniężnej o określonej kwocie. Hipoteka przyjmuje 3 formy: umownej, przymusowej i odwróconej. Umowna jest właśnie wykorzystywana przez banki jako podstawowe zabezpieczenie kredytu hipotecznego. Zatem jeśli przestaniemy spłacać raty, bank może zażądać sprzedaży nieruchomości. Wpis hipoteki do księgi wieczystej jest obowiązkowy w sytuacji, kiedy staramy się o kredyt hipoteczny. Bez niego bank nie wypłaci pieniędzy. Czy każda nieruchomość ma swoją księgę wieczystą? Zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, właściciel nieruchomości jest zobligowany do niezwłocznego złożenia wniosku o ujawnienie swego prawa w księdze wieczystej. Obowiązek powstaje po zakupie nowej nieruchomości albo otrzymaniu darowizny. Niemniej jednak jest wiele nieruchomości bez założonej księgi. Są to najczęściej mieszkania ze spółdzielczym-własnościowym prawem do lokalu, ulokowane w budynkach na nieuregulowanych gruntach oraz stare domy i działki, którymi nikt przez wiele lat się nie interesował. Ile trzeba czekać na wpis hipoteki do księgi wieczystej? Niestety przepisy w żaden sposób nie określają, w jakim terminie sądy są zobligowane do dokonywania wpisów do ksiąg wieczystych. Z tego powodu czas oczekiwania w jednych instytucjach trwa kilka dni, a w innych nawet kilkanaście miesięcy. Informację o czasie oczekiwania można uzyskać na stronie danego sądu albo poprzez infolinie. Niestety często powodem opóźnień są błędy wnioskodawcy. Najczęstszym uchybieniem jest brak podpisu, uiszczenie wpłaty na inną kwotę niż wymagana lub braki w dokumentacji. W takich sytuacjach sąd daje wnioskodawcy 7 dni na ich uzupełnienie. Ile kosztuje wpis do księgi wieczystej? Kwestie opłat reguluje Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Ich wysokość zależy od rodzaju czynności. Podstawowe opłaty to: założenie księgi wieczystej –100 zł (w sytuacji, kiedy nieruchomości jeszcze nie ma jej założonej);wpis własności, użytkowania wieczystego lub ograniczonego prawa rzeczowego – 200 zł; jeśli wniosek dotyczy wpisu udziału w prawie, sąd pobiera część opłaty stałej w wysokości proporcjonalnej do wysokości udziału, nie mniej jednak niż 100 zł;wpis hipoteki na podstawie zaświadczenia banku, oświadczenia właściciela nieruchomości o ustanowieniu hipoteki, tytułu wykonawczego oraz postanowienia sądowego – 200 zł;odpisy księgi wieczystej – za złożenie wniosków drogą elektroniczną z opcją samodzielnego wydruku zapłacimy: za odpis wpis zwykły – 20 zł; odpis wpis zupełny – 50 zł. Należności za dokonanie wpisu można uiścić na 3 sposoby: przelewem na rachunek sądu, wtedy należy wydrukować potwierdzenie wniesienia opłaty;gotówką w kasie sądu, w takim przypadku pracownik wyda wydruk na etykietach samoprzylepnych;poprzez platformę e-Płatności ( E-znaku nie trzeba drukować, wystarczy pokazać go na urządzeniu mobilnym. Kto jest uprawniony do złożenia wniosku o wpisanie hipoteki w księdze wieczystej? Księgi wieczyste prowadzą wydziały wieczystoksięgowe sądów rejonowych. Natomiast czynności sądowe związane z ich prowadzeniem wykonują sędziowie oraz referendarze sądowi. Dokonanie wpisu hipoteki do księgi wieczystej odbywa się na podstawie wniosku, który może złożyć: użytkownik wieczysty lub właściciel nieruchomości;wierzyciel – w przypadku hipoteki przymusowej;osoba fizyczna lub prawna, na której rzecz ma zostać ustanowiona hipoteka, np. bank. W przypadku kredytów hipotecznych złożenie wniosku do sądu o ustanowienie hipoteki leży w gestii kredytobiorcy, ewentualnie notariusza. Jak samodzielnie wypełnić wniosek o wpis w księdze wieczystej? Wpis hipoteki do księgi wieczystej krok po kroku Samodzielne złożenie wniosku o wpis ustanowienia hipoteki jest czynnością dość prostą. Od właściciela nieruchomości wymaga jedynie wypełnienia wniosku, dołączenia niezbędnych dokumentów oraz uiszczenia opłaty. Krok 1 – wypełnienie formularza KW-WPIS Druki, na których wnioskuje się o wpis hipoteki do księgi wieczystej, są dostępne bezpośrednio na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości oraz w sądzie. Wszystkie pola muszą być wypełnione czytelnym pismem i drukowanymi literami, a nieuzupełnione przekreślone. Wniosek należy uzupełnić w 2 egzemplarzach. Na pierwszej stronie wpisujemy: oznaczenie sądu wieczystoksięgowego i wydział oraz numer księgi wieczystej nieruchomości, na której jest ustanowiona druga to określenie żądania, na przykład: „Wnoszę o wpisanie w dziale IV księgi wieczystej o numerze X hipoteki do kwoty Y PLN (słownie) ustanowionej na rzecz banku A z siedzibą w Warszawie”.Na stronie trzeciej podajemy dane wnioskodawcy oraz czwarta to lista dołączonych dokumentów oraz podpis wnioskodawcy. Krok 2 – zebranie wymaganych załączników Wykaz dokumentów, jakie trzeba załączyć do wniosku o wpis hipoteki do księgi wieczystej: oświadczenie banku o udzielonym kredycie – zawierającym parametry zobowiązania oraz podpisy dwóch pracowników banku i ostemplowane pieczęcią;pełnomocnictwo reprezentantów banku, którzy podpisali oświadczenie;potwierdzenie wniesienia opłaty za rozpatrzenie wniosku. Krok 4 – złożenie wniosku Ostatnim krokiem jest złożenie wniosku o ustanowienie hipoteki do sądu wieczystoksięgowego. Można to zrobić osobiście w biurze podawczym albo korespondencyjnie za pomocą listu poleconego. Złożenie wniosku o wpis hipoteki do księgi wieczystej przez notariusza Najprostszym rozwiązaniem, choć zdecydowanie najdroższym jest skorzystanie z usług notariusza. W takiej sytuacji złożenie wniosku o wpis hipoteki do księgi wieczystej polega na wpisaniu w akt notarialny stosownej informacji. Notariusz za nas prześle dokumenty i pobierze opłaty sądowe. Kancelarii można też zlecić złożenie deklaracji PCC-3 i odprowadzenie podatku od ustanowienia hipoteki. Jednak za powyższe czynności notariusz pobierze opłatę. Taksa notarialna wynosi maksymalnie połowę określonej przez Ministra Sprawiedliwości stawki, jaką płaci się od czynności prawnej. A tą oblicza się od wartości ustanowionej hipoteki. Na przykład dla nieruchomości o wartości: od 60 tys. zł do 1 mln zł wynosi 1 010 zł + 0,4% od nadwyżki powyżej 60 tys. zł;powyżej 1 mln zł do 2 mln zł – 4770 zł + 0,2% od nadwyżki powyżej 1 mln zł. Uzyskaną kwotę trzeba podzielić na pół i doliczyć do niej 23% podatku VAT. Przy czym trzeba pamiętać, że zwykle suma zabezpieczenia jest wyższa o ok. 50-100% od kwoty zaciągniętego kredytu. W ten sposób banki asekurują się na wypadek kosztownego procesu odzyskania pożyczonych pieniędzy. A to oznacza, że w przypadku ustanowienia hipoteki o wartości 800 tys. zł notariusz może pobrać prawie 2 tys. zł taksy (plus VAT). Jednak są to wstawki maksymalne, które można z notariuszem negocjować. Wpis hipoteki na rynku wtórnym Wniosek o wpis hipoteki do księgi wieczystej odbywa się poprzez złożenie go w akcie notarialnym albo samemu w odpowiednim sądzie rejonowym. W sytuacji, kiedy kredytobiorca sam zajmuje się tą czynnością, musi pamiętać, aby w pierwszej kolejności sprawdzić, czy notariusz zarejestrował akt w dziale II księgi wieczystej. Zgodnie z prawem ma czas do końca dnia, w którym podpisana została umowa przeniesienia własności. Jeśli zostanie zaburzona kolejność, to sąd może odrzucić wniosek. Księgę można sprawdzić na stronach internetowych Ministerstwa Sprawiedliwości w zakładce – Elektroniczne księgi Wieczyste. Tam powinna widnieć wzmianka o nowym właścicielu nieruchomości. Wpis hipoteki na rynku pierwotnym Ustanowienie hipoteki na mieszkaniu lub domu odbywa się po podpisaniu aktu przeniesienia własności, lub ustanowienia odrębnej własności. Dopiero potem można złożyć wniosek do księgi wieczystej gruntu inwestycji o wyodrębnienie lokalu mieszkalnego i dokonanie wpisu hipoteki. Jeśli kredytowany lokal jest dopiero w budowie to niestety, ale do czasu ustanowienia hipoteki będzie trzeba płacić bankowi dodatkowe zabezpieczenie w formie ubezpieczenia pomostowego albo podwyższonej marży. Podanie o przyspieszenie wpisu hipoteki W Regulaminie Urzędowania Sądów Powszechnych jest zapis mówiący, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach przewodniczący wydziału może zarządzić rozpoznanie sprawy poza kolejnością. Z tego wynika, że każdy, kto uważa, że jego sprawa jest wyjątkowa i zasługuje na rozpatrzenie poza kolejnością, powinien razem z wnioskiem o wpis hipoteki do księgi wieczystej złożyć podanie o przyspieszenie jego rozpoznania. Dokumenty składa się do Przewodniczącego Wydziału Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego. Wniosek nie ma ustalonego formularza, zatem należy go sporządzić samodzielnie. Powinien zawierać: datę sporządzenia wniosku;dane wnioskodawcy;oznaczenia i adres sądu;w treści trzeba odpowiednio uzasadnić prośbę, np. opisać pogorszenie sytuacji materialnej; Do podania trzeba dołączyć dokumenty potwierdzające, że sytuacja wnioskodawcy jest szczególna. Dzięki nim sąd stwierdzi czy wniosek jest zasady. Warto wiedzieć, że opłaty związane z oczekiwaniem na wpis hipoteki do księgi wieczystej, np. ubezpieczenie pomostowe albo wyższa marża, sąd uznaje za codzienne wydatki. Zatem nie można użyć ich jako argumentu do przyspieszenia rozpoznania dokumentacji. Wpis hipoteki do księgi wieczystej: nie zapomnij o PCC-3! PCC, czyli podatek od czynności cywilnoprawnych dotyczy określonych czynności, wskazanych w Ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z nią daninie podlegają umowy sprzedaży;umowy pożyczki;umowy o dział spadku;ustanowienie hipoteki. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej np. podpisania aktu notarialnego kupna-sprzedaży nieruchomości albo złożenia oświadczenia o ustanowieniu hipoteki lub zawarcia umowy ustanowienia hipoteki. Zgodnie z przepisami uiścić opłatę musi kupujący. Ma na to 14 dni. Sprawdź, jak wypełnić PCC-3! Podstawą opodatkowania PCC jest wartość rynkowa nieruchomości, a stawka podatku wynosi 2%. Daninę zgodnie z ww. ustawą pobiera notariusz i to on jest zobligowany do wysłana deklaracji do urzędu skarbowego. Natomiast w przypadku podatku od ustanowienia hipoteki, kredytobiorca może skorzystać z usług notariusza albo zrobić to samodzielnie. Trzeba jednak pamiętać, że w tej sytuacji notariusz pobierze oprócz standardowej opłaty sądowej, taksę notarialną za przeprowadzoną czynność. Koszt podatku od ustanowienia hipoteki wynosi 19 zł. Deklarację PCC-3 można wydrukować, wypełnić i osobiście zanieść do urzędu lub złożyć w systemie e-Deklaracje i podpisać ją kwalifikowanym podpisem elektronicznym, lub danymi autoryzującymi. FAQ Jak wpisać hipotekę do księgi wieczystej?Wpis hipoteki do księgi wieczystej uzyskuje się na podstawie wniosku złożonego do sądu wieczystoksięgowego. Można to zrobić samodzielnie lub zlecić notariuszowi. Jak sprawdzić wpis hipoteki do księgi wieczystej?Wpisy w księdze wieczystej można sprawdzić za pomocą strony internetowej ministerstwa sprawiedliwości. Wystarczy podać numer księgi. Informacje o hipotece znajdują się w dziale IV. Jaka opłata za wpis hipoteki do księgi wieczystej?Koszt wpisu hipoteki na podstawie zaświadczenia banku, oświadczenia właściciela nieruchomości, tytułu wykonawczego oraz postanowienia sądowego wynosi 200 zł. Aktualności Prawo i praktyka Rozmaitości Przegląd prasy Szkolenia Lex Gallery Kontakt strona główna » Prawo i praktyka»Prawo cywilne Skutki wpisu prawa najmu i dzierżawy do księgi wieczystej opublikowano: 2014-12-10 przez: Mika Ewelina Księgi wieczyste służą do ustalenia stanu prawnego nieruchomości (art. 1 ust. 1 Wspomniany stan prawny tworzą prawa rzeczowe, których przedmiotem jest nieruchomość: własność, użytkowanie wieczyste, ograniczone prawa rzeczowe (użytkowanie, służebność, hipoteka, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu). W drodze wyjątku stan prawny nieruchomości mogą kształtować również prawa osobiste i roszczenia, gdy wpisano je do księgi wieczystej[2]. Prawa podlegające wpisowi do księgi wieczystej Prawa osobiste i roszczenia mogą być ujawnione w księdze wieczystej w przypadkach przewidzianych w przepisach ustawowych (art. 16 ust. 1 W szczególności mogą być wpisane prawa, które wymieniono w art. 16 ust. 2 np. prawo odkupu, roszczenie o przeniesienie własności nieruchomości. Na tle powołanych regulacji w piśmiennictwie i orzecznictwie zarysował się spór, czy katalog praw osobistych i roszczeń, które podlegają wpisowi w księdze wieczystej, ma charakter zamknięty czy otwarty. Zgodnie z pierwszym poglądem prawo osobiste lub roszczenie może zostać ujawnione w księdze wieczystej tylko wtedy, gdy przepisy wyraźnie przewidują taką kompetencję. Możliwość wpisu do księgi wieczystej nie może zostać wywiedziona z natury lub cech danego prawa osobistego albo roszczenia, a konieczna jest jednoznaczna podstawa normatywna. Pogląd ten dominuje w piśmiennictwie[3] i prezentowany jest w niektórych orzeczeniach Sądu Najwyższego[4]. W myśl drugiego poglądu prawo osobiste i roszczenie może być ujawnione w księdze wieczystej nie tylko wtedy, gdy ustawa wyraźnie to przewiduje, lecz także wówczas, gdy przepis ustawy wyposaża dane uprawnienie w elementy właściwe prawu rzeczowemu. Na poparcie tego poglądu podnosi się przede wszystkim argumenty celowościowe. Otóż cel ujawnienia tych uprawnień w księdze wieczystej jest zbieżny z nadaniem im przez przepisy rozszerzonej skuteczności wobec osób trzecich. Pogląd ten jest prezentowany zarówno w doktrynie[5], jak i w orzecznictwie[6]. W moim przekonaniu pogląd pierwszy jest znacznie bardziej uzasadniony. Po pierwsze, za tym poglądem przemawia wykładnia językowa art. 16 ust. 1 (sformułowanie: „w wypadkach przewidzianych w przepisach ustawowych”). Po drugie, przepisy, które umożliwiają ujawnienie praw osobistych i roszczeń w księdze wieczystej, mają charakter wyjątkowy, więc nie powinny podlegać wykładni rozszerzającej (exceptiones non sunt extendae). Po trzecie, zasada legalizmu wyrażona w art. 7 Konstytucji RP, która znajduje zastosowanie do sądów wieczystoksięgowych, wskazuje na konieczność ścisłej wykładni przepisów kompetencyjnych dotyczących wpisów praw osobistych i roszczeń w księdze wieczystej. Przedstawione wyżej argumenty prowadzą do wniosku, że musi istnieć wyraźna podstawa normatywna do ujawnienia prawa osobistego lub roszczenia w księdze wieczystej. Przykładowo, prawo z tytułu umowy leasingu nieruchomości (art. 7091 nie może zostać wpisane do księgi wieczystej, ponieważ nie obowiązuje przepis, który umożliwiałby dokonanie takiego wpisu[7]. Należy zastrzec, że katalog praw osobistych i roszczeń, który zamieszczono w art. 16 ust. 2 nie jest wyczerpujący (sformułowanie: „w szczególności”)[8]. W księdze wieczystej mogą być wpisane prawa osobiste i roszczenia również wtedy, gdy wynika to z odrębnych przepisów, np. roszczenie nabywcy z tytułu umowy deweloperskiej (art. 23 ust. 2 Wpis prawa najmu i dzierżawy do księgi wieczystej Z art. 16 ust. 2 pkt 1 jednoznacznie wynika, że w księdze wieczystej można wpisać prawo najmu i dzierżawy. Warto przybliżyć, o jakie prawo dokładnie chodzi. W polskim prawie cywilnym umowa najmu oznacza umowę, zgodnie z którą wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (art. 659 § 1 Prawo najmu to prawo najemcy wynikające z tej umowy, czyli prawo do używania określonej rzeczy. Z kolei przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz (art. 693 § 1 Prawo dzierżawy oznacza uprawnienie dzierżawcy, którego źródłem jest wspomniana umowa, czyli prawo do używania rzeczy i pobierania z niej pożytków. Dzierżawa może dotyczyć również praw (art. 709 Na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 1 nie podlegają natomiast ujawnieniu w księdze wieczystej uprawnienia wynajmującego (wydzierżawiającego) z tytułu umowy najmu (dzierżawy). Przedmiotem prawa najmu bądź dzierżawy może być – stosownie do okoliczności – cała nieruchomość albo jej oznaczona część. W obu przypadkach możliwe jest wpisanie tego prawa do księgi wieczystej. Wpisu dokonuje się w księdze wieczystej prowadzonej dla wynajętej (wydzierżawionej) nieruchomości, ewentualnie w księdze wieczystej prowadzonej dla spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, gdy przedmiotem najmu jest ten lokal lub jego część, np. oznaczone pomieszczenie (zob. art. 241 ust. 1 Wynajęcie lub wydzierżawienie nieruchomości przez osobę trzecią Zgodnie z ogólnymi zasadami polskiego prawa zobowiązań umowę najmu lub dzierżawy może skutecznie zawrzeć osoba, która nie jest właścicielem albo użytkownikiem wieczystym przedmiotu najmu lub dzierżawy (art. 3531 Umowa taka jest skuteczna inter partes i nie wiąże właściciela (użytkownika wieczystego) wynajętej lub wydzierżawionej nieruchomości. Okoliczność, że wynajmującym lub wydzierżawiającym jest osoba trzecia nie stanowi przeszkody do ujawnienia w księdze wieczystej prawa najmu lub dzierżawy. W księdze wieczystej mogą być bowiem wpisane prawa osobiste i roszczenia, które są skierowane wobec osoby niebędącej właścicielem nieruchomości. Z art. 16 nie wynikają w tej mierze żadne ograniczenia (arg. lege non distinguente), a wpis taki może zaspokajać potrzeby gospodarcze uczestników obrotu[10]. Jednakże w takiej sytuacji właściciel (użytkownik wieczysty) wynajętej lub wydzierżawionej nieruchomości musi zawsze wyrazić zgodę na wpis wspomnianego prawa najmu lub dzierżawy do księgi wieczystej, ponieważ wpis ten oddziałuje na jego sytuację prawną (zgoda ad intabulationem). Wpis przyszłego prawa najmu lub dzierżawy Prawo osobiste i roszczenie ma charakter przyszły, gdy – w danym momencie – jeszcze nie powstało w majątku uprawnionego, np. nie ziścił się jeszcze warunek zawieszający, który wprowadzono do czynności prawnej (zob. art. 89 W piśmiennictwie i orzecznictwie spory budzi kwestia, czy prawa osobiste oraz roszczenia, które mają charakter przyszły, mogą być ujawnione w księdze wieczystej: w każdym przypadku, gdy – zgodnie z przepisami – może być wpisane prawo osobiste i roszczenie istniejące, czy jedynie w sytuacjach, w których przepisy prawa zezwalają na wpis uprawnienia przyszłego. Stanowisko pierwsze podzielił Sąd Najwyższy. W postanowieniu z 22 czerwca 2010 r., IV CSK 556/09, nr 6869594, Sąd Najwyższy uznał, że: Warunkowe prawo dzierżawy może być ujawnione w księdze wieczystej na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 1 Nie jest przekonywający argument, że prawa warunkowe mogą być ujawnione w księdze wieczystej tylko wtedy, gdy ustawa to wyraźnie przewiduje, jak w wypadku roszczenia o przeniesienie własności nieruchomości lub użytkowania wieczystego albo o ustanowieniu ograniczonego prawa rzeczowego (art. 16 ust. 2 pkt 2 Argument ten wynika z wykładni a contrario, która może mieć znaczenie tylko wtedy, gdy za jej przyjęciem przemawiają argumenty wynikające z wykładni celowościowej (funkcjonalnej). Księga wieczysta powinna w pełni ujawniać aktualny stan prawny nieruchomości, a więc również obciążające ją warunkowe prawo dzierżawy[11]. Stanowisko to dominuje również w piśmiennictwie[12]. W moim przekonaniu prawidłowe jest stanowisko drugie – przyszłe prawo osobiste i roszczenie może być wpisane do księgi wieczystej tylko wtedy, gdy szczególny przepis prawa przewiduje takie rozwiązanie. Co do zasady wpisowi podlegają jedynie prawa osobiste i roszczenia istniejące. Po pierwsze, za tym poglądem przemawia wykładnia językowa i systemowa art. 16 ust. 2 pkt 2 in fine Wnioskowanie a contrario z powołanego przepisu dowodzi, że w innych przypadkach – niż określone w art. 16 ust. 2 pkt 2 – wpisanie przyszłego prawa osobistego lub roszczenia nie jest dopuszczalne. Gdyby istniała możliwość wpisu w księdze wieczystej każdego prawa osobistego i roszczenia o charakterze przyszłym, ustawodawca zamieściłby o tym wzmiankę w ogólnym art. 16 ust. 1 Skoro ustawodawca zdecydował się uregulować tę okoliczność jedynie w art. 16 ust. 2 pkt 2 to tym samym potwierdził, że nie obowiązuje ogólna zasada dotycząca dopuszczalności ujawniania przyszłych praw osobistych i roszczeń w księdze wieczystej. Po drugie, istotne znaczenie ma wykładnia celowościowa przepisów o księgach wieczystych. Księgi te prowadzi się w celu ustalenia aktualnego stanu prawnego nieruchomości (art. 1 ust. 1 Prawa osobiste i roszczenia o charakterze przyszłym nie są elementami tego stanu. Mogą się nimi stać dopiero w przyszłości, gdy skutecznie powstaną. Okoliczność ta przemawia przeciwko ogólnej dopuszczalności ujawniania przyszłych praw osobistych i roszczeń w księdze wieczystej. Potrzebny jest przepis szczególny, który – w drodze wyjątku – dopuszcza taką konstrukcję. Po trzecie, zgodnie z art. 3 ust. 1 domniemywa się, że prawa osobiste i roszczenia, które ujawniono w księdze wieczystej, są wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym. Domniemanie to obejmuje istnienie danego prawa i roszczenia. Dopuszczenie wpisywania wszelkiego rodzaju praw osobistych i roszczeń o charakterze przyszłym prowadziłoby do podważenia ratio art. 3 ust. 1 W konsekwencji, moim zdaniem, należy uznać, że przyszłego prawa najmu i dzierżawy – wbrew stanowisku Sądu Najwyższego – nie można ujawnić w księdze wieczystej, ponieważ brakuje ku temu wyraźnej podstawy prawnej. Możliwe jest wpisanie jedynie prawa istniejącego. Trzeba przy tym zastrzec, że warunkiem ustawowym powstania prawa najmu i dzierżawy nie jest wydanie wynajętego lub wydzierżawionego przedmiotu na rzecz najemcy albo dzierżawcy – prawo to może istnieć, choćby do wydania przedmiotu jeszcze nie doszło. Postępowanie w sprawie wpisu prawa najmu i dzierżawy Wniosek o wpis prawa najmu (dzierżawy) do księgi wieczystej może złożyć najemca (dzierżawca) albo właściciel nieruchomości (art. 6262 § 5 Gdy nieruchomość oddano w użytkowanie wieczyste, wniosek może złożyć także użytkownik wieczysty. Jeżeli najem dotyczy lokalu objętego spółdzielczym własnościowym prawem, wniosek – oprócz najemcy (dzierżawcy) – może być złożony przez osobę, której przysługuje to prawo spółdzielcze. Osoby te są jedynymi uczestnikami postępowania wieczystoksięgowego (art. 6261 § 2 W przypadku gdy wynajmującemu (wydzierżawiającemu) nie przysługuje własność albo inne odpowiednie prawo rzeczowe do nieruchomości (użytkowanie wieczyste, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu), nie może on złożyć wspomnianego wniosku ani zostać uczestnikiem postępowania w sprawie wpisu prawa najmu (dzierżawy) do księgi wieczystej. Opłata sądowa od wniosku o wpis prawa najmu lub dzierżawy w księdze wieczystej wynosi 150 zł (art. 43 pkt 3 Prawo najmu i dzierżawy wpisuje się w dziale III księgi wieczystej. W polu elektronicznej księgi wieczystej prawo to oznacza się jako „prawo osobiste”. Treść tego prawa – w miarę potrzeby – opisuje się w polu Jeżeli przedmiot prawa najmu (dzierżawy) nie pokrywa się z całą nieruchomością, w polu należy go dokładniej oznaczyć, np. opisując wynajęte (wydzierżawione) pomieszczenie lub część gruntu albo budynku[14]. Podstawa wpisu prawa najmu i dzierżawy do księgi wieczystej Zgodnie z art. 31 ust. 1 w zw. z art. 32 ust. 2 zd. 1 podstawę wpisu prawa najmu (dzierżawy) w księdze wieczystej stanowi: umowa najmu (dzierżawy), na której podpis właściciela nieruchomości będącego wynajmującym (wydzierżawiającym) został poświadczony przez notariusza, lub zgoda właściciela nieruchomości na wpis złożona z podpisem notarialnie poświadczonym. Należy podkreślić, że w żadnym przypadku – w myśl reguły konsensu formalnego wynikającej z art. 32 ust. 2 zd. 1 – nie jest konieczne notarialne poświadczenie podpisu najemcy ani dzierżawcy[15]. W przypadku gdy wynajmujący (wydzierżawiający) nie jest właścicielem nieruchomości ani nie dysponuje innym odpowiednim uprawnieniem rzeczowym (użytkowaniem wieczystym, spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu), wpis prawa najmu (dzierżawy) może nastąpić jedynie na podstawie drugiego dokumentu, tj. abstrakcyjnej zgody na wpis[16]. Dotyczy to, na przykład, wpisu prawa przysługującego osobie, która korzysta z nieruchomości na podstawie umowy podnajmu[17]. Zgoda na dokonanie wpisu nie może być uzależniona od warunku lub terminu (art. 32 ust. 3 W każdym przypadku, rozpoznając wniosek, sąd wieczystoksięgowy sprawdza, czy w dziale II księgi wieczystej widnieje osoba, która – w charakterze wynajmującego lub wydzierżawiającego – zawarła umowę najmu lub dzierżawy albo wyraziła zgodę na wpis (z podpisem notarialnie poświadczonym). Gdy pod tym względem występuje niezgodność, wniosek podlega oddaleniu (art. 6269 Podstawą wpisu prawa najmu (dzierżawy) w księdze wieczystej może być także odpis orzeczenia sądu (np. ustalającego istnienie stosunku najmu według art. 189 lub zastępującego oświadczenie woli właściciela w trybie art. 64 albo decyzji administracyjnej, zwłaszcza gdy najem powstał na podstawie dawnych przepisów z czasów Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Ogólne skutki wpisu prawa najmu i dzierżawy w księdze wieczystej Wpis prawa najmu i dzierżawy do księgi wieczystej ma charakter deklaratoryjny. Taki wpis nie jest przesłanką powstania uprawnienia. Do czasu wpisu prawo to zachowuje skuteczność jedynie wobec wynajmującego oraz wydzierżawiającego (inter partes), chyba że odrębne przepisy stanowią odmiennie (np. art. 690 odnośnie do prawa najmu lokalu). Kluczową konsekwencją prawną, jaka wynika z ujawnienia prawa najmu i dzierżawy w księdze wieczystej, jest nadanie mu skuteczności względem praw nabytych po wpisie odnośnie do danej nieruchomości (art. 17 W wyniku wpisu prawo najmu i dzierżawy uzyskuje rozszerzoną skuteczność (actio in rem scripta). Staje się – w granicach określonych w przepisach ustawy – skuteczne wobec osób trzecich (erga omnes). Niekiedy w tym kontekście mówi się o „urzeczowieniu” uprawnienia, czyli nadaniu mu właściwości charakterystycznych dla praw rzeczowych. Należy zastrzec, że art. 17 limituje granice rozszerzonej skuteczności ujawnionego uprawnienia. Działa ono jedynie wobec praw nabytych w drodze czynności prawnej. Nie obejmuje zatem np. przypadku zasiedzenia lub wywłaszczenia nieruchomości. Ponadto, ujawnione prawo nie jest skuteczne względem służebności drogi koniecznej, służebności przesyłu oraz służebności ustanowionej w związku z przekroczeniem granicy przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia (art. 17 in fine W wyniku wpisu prawa najmu i dzierżawy do księgi wieczystej zostaje ono objęte domniemaniami, które wynikają z art. 3 Po pierwsze, powstaje domniemanie, że prawo osobiste i roszczenie zostało wpisane do księgi wieczystej zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym (art. 3 ust. 1 Przyjmuje się założenie, że istnieje ono w majątku najemcy (dzierżawcy) w postaci ujawnionej we wpisie. Po drugie, rodzi się domniemanie, że prawo najmu i dzierżawy, które wykreślono z księgi wieczystej, nie istnieje (art. 3 ust. 2 Powyższe domniemania mają charakter wzruszalny i mogą być podważone w każdym postępowaniu sądowym lub administracyjnym. Należy zaznaczyć, że gdy właściciel nieruchomości nie jest wynajmującym lub wydzierżawiającym, wpis prawa najmu lub dzierżawy do księgi wieczystej (np. na podstawie umowy podnajmu) nie rodzi per se zobowiązania wobec właściciela. Uprawniony – powołując się na wpis – nie może żądać od właściciela wykonania tego uprawnienia, chyba że właściciel w drodze osobnej czynności prawnej przyjął na siebie taki obowiązek, np. przystępując kumulatywnie do długu. Sukcesja uniwersalna po stronie wynajmującego i wydzierżawiającego Wpis prawa najmu i dzierżawy do księgi wieczystej ma ograniczoną przydatność dla uczestników obrotu. Można wyróżnić liczne sytuacje, w których ujawnienie tego prawa w księdze wieczystej nie powoduje poprawy sytuacji najemcy i dzierżawcy. W szczególności dotyczy to przypadku sukcesji uniwersalnej w odniesieniu do właściciela wynajętej (wydzierżawionej) nieruchomości (np. dziedziczenie, połączenie spółek). W takim przypadku następca prawny właściciela jest zawsze związany umową najmu (dzierżawy), która została zawarta przez jego poprzednika, choćby o takiej umowie nie wiedział i nie mógł się wcześniej dowiedzieć. Skutek ten nie zależy od wpisu prawa najmu (dzierżawy) w księdze wieczystej. Zbycie wynajętej lub wydzierżawionej nieruchomości Podobnie rzecz się przedstawia, gdy dochodzi do zbycia wynajętej (wydzierżawionej) nieruchomości w drodze czynności prawnej, np. sprzedaży, darowizny, wniesienia aportem do spółki. Zgodnie z art. 678 § 1 w zw. z art. 694 gdy następuje zbycie przedmiotu najmu (dzierżawy), nabywca ex lege wstępuje w stosunek najmu (dzierżawy) na miejsce zbywcy. Nie ma znaczenia, czy prawo najmu (dzierżawy) wpisano do księgi wieczystej ani czy nabywca o takim prawie wiedział. Pod tym względem wpis nie poprawia pozycji prawnej najemcy (dzierżawcy). W odniesieniu do zakresu rozszerzonej skuteczności prawa najmu (dzierżawy) przepisy art. 678 § 1 w zw. z art. 694 należy uznać za przepisy szczególne w stosunku do art. 17 Zapłata z góry czynszu najmu lub dzierżawy Gdy dokonano zbycia wynajętej (wydzierżawionej) nieruchomości, uprzednia zapłata czynszu z góry do rąk zbywcy (wynajmującego, wydzierżawiającego) jest skuteczna wobec nabywcy tej nieruchomości. Najemca (dzierżawca) nie musi powtórnie spełnić świadczenia na rzecz nabywcy, a zapłacony z góry czynsz powinien zostać rozliczony w relacji między zbywcą a nabywcą. Skutek ten nie zależy od ujawnienia prawa najmu lub dzierżawy w księdze wieczystej. Jednakże, w razie zajęcia nieruchomości zapłata czynszu dokonana z góry – więcej niż za jeden pełny okres płatności przypadającej po zajęciu – nie ma skutku względem wierzyciela hipotecznego (art. 88 ust. 2 Dotyczy to prawa najmu oraz dzierżawy zarówno ujawnionego w księdze wieczystej, jak i nieujawnionego. Sam wpis prawa nie wyłącza zatem działania art. 88 ust. 2 Zapłata czynszu z góry staje się w pełnym zakresie skuteczna wobec wierzyciela hipotecznego tylko wtedy, gdy zapłatę tę – oprócz prawa najmu (dzierżawy) – ujawniono w księdze wieczystej[21]. Wypowiedzenie najmu i dzierżawy Zgodnie z art. 678 w zw. z art. 694 nabywca przedmiotu najmu (dzierżawy) może wypowiedzieć najem (dzierżawę) z zachowaniem ustawowych terminów wypowiedzenia. Uprawnienie to nie przysługuje nabywcy, jeżeli umowa najmu (dzierżawy) była zawarta na czas oznaczony z zachowaniem formy pisemnej z datą pewną, a rzecz została najemcy (dzierżawcy) wydana. W doktrynie dominuje pogląd, że wpis prawa najmu (dzierżawy) do księgi wieczystej wyłącza uprawnienie nabywcy nieruchomości do wypowiedzenia umowy na podstawie art. 678 Zwolennicy tego poglądu opierają się na brzmieniu art. 17 zgodnie z którym prawo najmu (dzierżawy) wpisane w księdze wieczystej uzyskuje skuteczność względem praw nabytych przez czynność prawną po jego ujawnieniu, w tym względem prawa własności nabywcy nieruchomości. Pogląd ten – w mojej ocenie – jest nieuzasadniony. Po pierwsze, nie wynika on z wykładni językowej art. 16–17 Okoliczność, że prawo najmu (dzierżawy) jest skuteczne wobec prawa własności nabywcy nie implikuje per se wyłączenia uprawnienia nabywcy do wypowiedzenia umowy. Rozszerzona skuteczność prawa odnosi się do jego wykonywania, ale nie oznacza zakazu wygaszenia relacji prawnej na podstawie odrębnych przepisów ustawy. Po drugie, przeciwko przytoczonemu poglądowi przemawia wykładnia historyczna. Do Kodeksu cywilnego nie przeniesiono bowiem w pełni art. 399 § 2 Kodeksu zobowiązań, który przewidywał, że wpis prawa najmu (dzierżawy) do księgi wieczystej pozbawia nabywcę nieruchomości uprawnienia do wypowiedzenia umowy[23]. W konsekwencji uważam, że nabywca przedmiotu najmu (dzierżawy) może dokonać wypowiedzenia na zasadach określonych w art. 678 choćby prawo najmu (dzierżawy) ujawniono w księdze wieczystej. Ogólnie rzecz ujmując, wpisanie prawa najmu (dzierżawy) do księgi wieczystej nie stoi na przeszkodzie dokonaniu wypowiedzenia na zasadach określonych w umowie albo w przepisach ustawy. Kolizja uprawnień do korzystania z nieruchomości Wpis prawa najmu (dzierżawy) w księdze wieczystej może mieć istotne znaczenie, gdy wystąpi kolizja z innymi prawami, które dotyczą korzystania z wynajętej (wydzierżawionej) nieruchomości. Gdy prawa najmu (dzierżawy) nie wpisano do księgi wieczystej, ustępuje ono ograniczonym prawom rzeczowym dotyczącym używania nieruchomości, np. służebności mieszkania[24]. Ograniczone prawa rzeczowe – ze względu na skuteczność erga omnes – mają wtedy pierwszeństwo wobec najmu (dzierżawy) niezależnie od tego, czy te prawa rzeczowe ujawniono w księdze wieczystej i kiedy one powstały. Wpisanie prawa najmu (dzierżawy) do księgi wieczystej zmienia obraz rzeczy. Prawo takie – na zasadach określonych w art. 17 – jest skuteczne wobec nieujawnionych lub później wpisanych ograniczonych praw rzeczowych, praw osobistych i roszczeń (zob. art. 11 w zw. z art. 20 ust. 1 Do oceny pierwszeństwa decydująca jest chwila złożenia wniosku o wpis (art. 12 w zw. z art. 29 Na przykład, gdy właściciel nieruchomości wynajął nieruchomość na rzecz A (czego nie ujawniono w księdze wieczystej), a następnie wynajął ją na rzecz B i prawo najmu B zostało wpisane do księgi wieczystej, to prawo najmu B uzyskuje pierwszeństwo i staje się skuteczne wobec prawa najmu A[25]. Zgodnie z art. 17 rozszerzona skuteczność prawa najmu (dzierżawy) ujawnionego w księdze wieczystej nie rozciąga się na prawa nabyte po wpisie na innej podstawie niż czynność prawna (np. służebność gruntowa nabyta w drodze zasiedzenia w trybie art. 292 oraz na niektóre służebności: służebność drogi koniecznej, służebność przesyłu albo służebność ustanowioną w związku z przekroczeniem granicy przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia. Jeżeli, przykładowo, prawo dzierżawy nieruchomości ujawniono w księdze wieczystej, a następnie właściciel nieruchomości ustanowił na niej służebność przesyłu, to prawo dzierżawy nie jest skuteczne wobec tej służebności. Przedsiębiorca, któremu przysługuje służebność przesyłu, może żądać od dzierżawcy, aby ten nie przeszkadzał mu w korzystaniu z nieruchomości w zakresie objętym służebnością, np. co do przeprowadzenia rurociągu przez nieruchomość. Warto dodać, że według art. 690 do ochrony praw najemcy dotyczących używania lokalu stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie własności. Rozszerzona skuteczność prawa najemcy lokalu nie zależy od ujawnienia tego prawa w księdze wieczystej i nie wyłącza stosowania zasad dotyczących pierwszeństwa ograniczonych praw rzeczowych, praw osobistych i roszczeń ujawnionych w księdze wieczystej. Zajęcie i sprzedaż egzekucyjna wynajętej lub wydzierżawionej nieruchomości Zajęcie wynajętej (wydzierżawionej) nieruchomości nie stoi na przeszkodzie ujawnieniu w księdze wieczystej prawa najmu (dzierżawy), które wynika z umowy zawartej przed datą takiego zajęcia. Czynność taka nie jest zabroniona przez art. 930 oraz art. 110f Po zajęciu nieruchomości występują jednak ograniczenia odnośnie do jej wynajęcia lub wydzierżawienia. Czynność taka jest dopuszczalna na zasadach określonych w art. 935–936 lub art. 110i Jeżeli zostały spełnione przesłanki określone w powołanych przepisach, możliwe jest wpisanie prawa najmu (dzierżawy) w księdze wieczystej prowadzonej dla zajętej nieruchomości, gdy prawo to powstało już po dacie zajęcia[27]. Zgodnie z art. 1002 z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności nabywca nieruchomości wstępuje w prawa i obowiązki dłużnika wynikające ze stosunku najmu i dzierżawy stosownie do przepisów prawa normujących te stosunki w wypadku zbycia rzeczy wynajętej lub wydzierżawionej (tj. art. 678 Podobny skutek normuje art. 112e w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym. Prawo najmu i dzierżawy pozostaje w mocy niezależnie od tego, czy zostało ujawnione w księdze wieczystej. W przypadku gdy doszło do sprzedaży nieruchomości w toku egzekucji sądowej, a umowa najmu lub dzierżawy nieruchomości zawarta była na czas oznaczony dłuższy niż dwa lata, to – stosownie do art. 1002 zd. 2 – nabywca może wypowiedzieć tę umowę w ciągu miesiąca od uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem rocznego terminu wypowiedzenia, jeśli umowa nie przewiduje terminu krótszego. Wypowiedzenie może zostać dokonane, choćby umowę zawarto z zachowaniem formy pisemnej i z datą pewną, a rzecz została najemcy lub dzierżawcy wydana. Uprawnienie to przysługuje nabywcy także wtedy, gdy prawo najmu (dzierżawy) ujawniono w księdze wieczystej[28]. Wynika to z wykładni językowej i celowościowej powołanego przepisu, który zmierza do umożliwienia nabywcy nieruchomości pozbycia się niechcianego najmu (dzierżawy). Należy zauważyć, że gdy nieruchomość wynajęto lub wydzierżawiono po jej zajęciu, to art. 1002 w ogóle nie znajduje zastosowania, choćby najem lub dzierżawę ujawniono w księdze wieczystej. W takim wypadku umowa najmu (dzierżawy) jest bezskuteczna wobec nabywcy nieruchomości w toku egzekucji (art. 930 § 4 Upadłość właściciela nieruchomości Po ogłoszeniu upadłości likwidacyjnej na podstawie postanowienia sędziego-komisarza syndyk może wypowiedzieć umowę najmu lub dzierżawy nieruchomości upadłego z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, także wtedy, gdy wypowiedzenie tej umowy przez upadłego nie było dopuszczalne. Sędzia-komisarz może wydać wspomniane postanowienie, jeżeli trwanie umowy utrudnia likwidację masy upadłości albo gdy czynsz najmu lub dzierżawy odbiega od przeciętnych czynszów za najem lub dzierżawę nieruchomości tego samego rodzaju (art. 109 Biorąc pod uwagę cel powołanego przepisu, należy uznać, że ujawnienie prawa najmu lub dzierżawy w księdze wieczystej nie wyłącza uprawnienia syndyka do wypowiedzenia umowy, a zatem nie poprawia sytuacji najemcy i dzierżawcy. Gdy syndyk nie dokonał wypowiedzenia, sprzedaż wynajętej (wydzierżawionej) nieruchomości w toku upadłości likwidacyjnej nie prowadzi do wygaśnięcia prawa najmu (dzierżawy). Prawo to pozostaje w mocy i wiąże nabywcę nieruchomości (art. 108 w zw. z art. 1002 Skutek ten nie zależy od ujawnienia prawa najmu (dzierżawy) w księdze wieczystej. Podsumowanie Przeprowadzona analiza dowodzi, że wpis w księdze wieczystej prawa najmu i dzierżawy ma bardzo ograniczoną przydatność dla ochrony interesów najemcy oraz dzierżawcy. Nie poprawia jego sytuacji prawnej, gdy dochodzi do zbycia wynajętej (wydzierżawionej) nieruchomości w drodze czynności prawnej lub sprzedaży egzekucyjnej ani gdy następuje sukcesja uniwersalna po stronie wynajmującego (wydzierżawiającego). W szczególności nie chroni go przed wypowiedzeniem umowy najmu lub dzierżawy w wypadkach przewidzianych w umowie oraz przepisach ustawy (np. art. 678 art. 1002 art. 109 Nie zabezpiecza go przed skutkami zasiedzenia lub wywłaszczenia nieruchomości. Wpis prawa najmu i dzierżawy do księgi wieczystej może mieć znaczenie jedynie w przypadkach, gdy dochodzi do kolizji z innym prawem dotyczącym korzystania z nieruchomości. Jednakże prawo najmu i dzierżawy zawsze ustępuje w stosunku do służebności drogi koniecznej, służebności przesyłu oraz służebności ustanowionej w związku z przekroczeniem granicy przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia, choćby służebności te powstały po ujawnieniu prawa najmu i dzierżawy w księdze wieczystej (art. 17 in fine dr Tomasz Czech radca prawny w OIRP w Warszawie [1] Ustawa z r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jednolity z 2013 r., poz. 707, ze zm.), dalej: [2] Por. T. Czech, Księgi wieczyste i hipoteka. Komentarz, Warszawa 2014, s. 23-24. [3] Por. np. B. Barłowski, E. Janeczko, Księgi wieczyste – rejestr nieruchomości, Warszawa 1988, s. 25–26; D. Dusanowska, Problematyka praw osobistych i roszczeń podlegających ujawnieniu w księdze wieczystej, Rejent 2009, nr 4, s. 19–22; E. Gniewek, [w:] System prawa prywatnego, t. 3 (red. T. Dybowski), Warszawa 2003, s. 153; B. Jelonek-Jarco, Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych, Warszawa 2011, s. 129–133; P. Mysiak, Glosa do postanowienia SN z 26 października 2005 r., V CK 776/04, „Monitor Prawniczy” 17/2006, s. 948 i n.; R. Polak, K. Scheuring, Hipoteka i księgi wieczyste z komentarzem i wzorami pism, Bydgoszcz 1992, s. 16; Ł. Przyborowski, [w:] Ustawa o księgach wieczystych i hipotece. Postępowanie wieczystoksięgowe. Komentarz (red. J. Pisuliński), Warszawa 2014, s. 346–348; P. Siciński, Komentarz do wpisów w księgach wieczystych, Warszawa 2013, s. 576–577, 596. [4] Zob. postanowienie SN z 9 maja 2013 r., II CSK 590/12, nr 7320230; wyrok SN z 15 czerwca 2007 r., II CSK 97/07, nr 2120027. [5] Por. P. Borkowski, J. Trześniewski-Kwiecień, Wpisy do ksiąg wieczystych, Warszawa 2008, s. 28, przypis 10; H. Ciepła, [w:] H. Ciepła, E. Bałan-Gonciarz, Ustawa o księgach wieczystych i hipotece. Komentarz po nowelizacji prawa hipotecznego. Wzory wniosków o wpis. Wzory wpisów do księgi wieczystej, Warszawa 2011, s. 52; H. Ciepła, J. Majewska, Prawa osobiste i roszczenia podlegające ujawnieniu w księdze wieczystej, Nowy Przegląd Notarialny 1999, nr 4, s. 37–38; M. Lemkowski, Znaczenie prawne ujawnienia praw osobistych i roszczeń w księdze wieczystej, Rejent 2010, nr 7–8, s. 44 i n.; S. Rudnicki, Ustawa o księgach wieczystych i hipotece. Przepisy o postępowaniu w sprawach wieczystoksięgowych. Komentarz, Warszawa 2010, s. 108–109. [6] Zob. uchwała SN z 31 marca 1972 r., III CZP 12/71, OSNC 1972, nr 10, poz. 173 (odnośnie do roszczenia z tytułu spłat i dopłat) oraz postanowienie SN z 26 października 2005 r., V CK 776/04, nr 407632 (odnośnie do wpisu uprawnienia określonego w art. 532 [7] Odmiennie Ł. Przyborowski [w:] Ustawa…, s. 353–354. [8] Tak np. postanowienie SN z 16 maja 2013 r., V CSK 297/12, nr 7320215. [9] Ustawa z r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego ( nr 232, poz. 1377), dalej: Szerzej por. T. Czech, Ustawa deweloperska. Komentarz, Warszawa 2013, s. 371 i n. [10] Odmiennie Ł. Przyborowski [w:] Ustawa…, s. 351. Zob. także postanowienie SN z 30 października 2008 r., IV CSK 115/08, nr 7274807. [11] Podobnie postanowienie SN z 16 stycznia 2009 r., III CSK 233/08, nr 2143618; postanowienie SN z 24 września 2010 r., V CSK 94/10, LEX nr 885029. [12] M. Lemkowski, Znaczenie…, s. 49–52; A. Maziarz, Kilka uwag dotyczących wpisów i wykreśleń praw i roszczeń osobistych z działu III księgi wieczystej, Rejent 2012, nr 7-8, s. 83–86; Ł. Przyborowski [w:] Ustawa…, s. 367. [13] Ustawa z dnia r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity z 2014 r., poz. 1025, ze zm.), dalej: [14] Por. P. Siciński, Komentarz…, s. 590–592. [15] Szerzej na temat reguły konsensu formalnego por. T. Czech, Księgi…, s. 531 i n. [16] Odmiennie H. Ciepła, J. Majewska, Prawa…, s. 40 oraz Ł. Przyborowski [w:] Ustawa…, s. 351, 353. Powołani autorzy w takiej sytuacji w ogóle wykluczają ujawnienie prawa najmu i dzierżawy w księdze wieczystej. [17] Odmiennie B. Swaczyna [w:] Ustawa…, s. 524. [18] Zob. postanowienie SO w Toruniu z 11 kwietnia 2014 r., VIII Ca 105/14, [19] Tak też J. Zawadzka [w:] Ustawa…, s. 476. [20] Szerzej por. T. Czech, Księgi…, s. 1154 i n. [21] Por. P. Siciński, Komentarz…, s. 592. [22] Tak np. M. Deneka, Księgi wieczyste. Zasady materialnoprawne, Warszawa 2012, s. 329–330; E. Gniewek [w:] System prawa prywatnego, t. 3, s. 214; B. Jelonek-Jarco, Rękojmia…, s. 501; P. Siciński, Komentarz…, s. 588. Por. także Ł. Przyborowski [w:] Ustawa…, s. 376. [23] Art. 399 § 2 Kodeksu zobowiązań: Powyższe prawo wypowiedzenia nie służy mu, jeżeli najem był ujawniony w księdze hipotecznej (gruntowej), albo jeżeli w chwili nabycia rzecz była już wydana najemcy, a umowa najmu była zawarta na piśmie z datą urzędownie zaświadczoną. [24] Tak też M. Lemkowski, Znaczenie…, s. 55–56. [25] Por. M. Lemkowski, Znaczenie…, s. 54–55. [26] Ustawa z r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jednolity z 2012 r., poz. 1015, ze zm.), dalej: [27] Zob. uchwała SN z 16 września 2010 r., III CZP 50/10, OSNC 2011, nr 4, poz. 39: Prawo dzierżawy nieruchomości zajętej w postępowaniu egzekucyjnym może być wpisane w dziale III księgi wieczystej, jeżeli do zawarcia umowy dzierżawy tej nieruchomości lub jej części doszło po spełnieniu przesłanek określonych w art. 936 zd. 3 w zw. z art. 935 § 3 [28] Podobnie Ł. Przyborowski [w:] Ustawa…, s. 383. [29] Podobny skutek nie występuje jednak w przypadku sprzedaży nieruchomości w trakcie administracyjnego postępowania egzekucyjnego. [30] Ustawa z r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jednolity z 2012 r., poz. 1112, ze zm.), dalej: [31] Por. T. Czech, Księgi…, s. 338-339. Prawo i praktyka Przygody Radcy Antoniego Odwiedź także Nasze inicjatywy

wniosek o ujawnienie prawa w księdze wieczystej